Język angielski jest pełen homonimów, czyli słów, które są pisane i mówione w ten sam sposób, ale o innym znaczeniu.
Hakowanie po angielsku to „hacking”, a samo słowo „hack” ma wiele odsłon.
Różne spojrzenia na hakowanie:
- Lifehack: porady, triki i produkty ułatwiające życie. Mogą to być sztuczki kulinarne i organizacyjne.
- Hakerstwo w Mass Effect: ta seria gier wymaga od graczy „hakowania”, aby przejść przez różne poziomy, ale takie hakowanie ma niewiele wspólnego z hakowaniem sieci lub systemu komputerowego.
- Hakowanie gier wideo jest nielegalne i nieetyczne. Polega ono na włamaniu się do kodu gry w celu uzyskania nieuczciwej przewagi nad innymi graczami.
- Hakerstwo etyczne: hakowanie przeprowadzane przez certyfikowanych profesjonalistów w celu znalezienia słabych punktów w sieci komputerowej lub systemie, aby zapobiec złośliwemu włamaniu.
- Haktywizm to hakowanie mające na celu osiągnięcie szczytnego lub wartościowego celu, ale wykonywane złośliwie lub nielegalnie.
- Cyberataki: jakiekolwiek złośliwe wtargnięcie do sieci lub systemu komputerowego, mające na celu wyłącznie wyrządzenie szkody.
Może zauważyłeś, że te sześć form hakowania wyraźnie nawiązuje do aktywności internetowej. Na tym właśnie skupiamy się w tym temacie, ale zanim przejdziemy do jego dogłębniejszego omówienia, zróbmy małą dygresję.
Liczne zastosowania słowa „hack”
Niniejszy artykuł nie jest lekcją języka angielskiego. Jednak aby naprawdę zrozumieć motywację i cel, jeśli chodzi o hakowanie, znajomość nazwy opisującej dany akt nie jest koniecznie istotna, ale ciekawa. No więc zaczynamy.
Słowo to weszło do użycia około 1200 r. n.e. i uważa się, że pochodzi z języka germańskiego. Ma to sens, biorąc pod uwagę, że niemiecki czasownik „hacken” oznacza „hakować”. Jego początkowa interpretacja oznaczała „ciąć ostrym narzędziem, powtarzając uderzenia” – i tak jest do dziś.
🌴 oczyszczać ścieżkę (przez dżunglę lub zarośla)
⛏ jako rzeczownik oznacza narzędzie do kopania lub ślady pozostawione przez uderzenie ostrym narzędziem
🏉 kopnąć kogoś w piszczele (w rugby)
🦵 kopnięcie samo w sobie
🤧 suchy, powtarzający się odruch kaszlu
🫁 sam kaszel można nazwać kaszlem chrapliwym (hacking cough)
💪 tolerować lub radzić sobie z czymś lub kimś
🍲 kuchenny hack to sposób na uproszczenie gotowania lub sprzątania kuchni, a zakupowy hack to sposób na zaoszczędzenie pieniędzy lub czasu
🐎 rodzaj powozu lub bryczki; może też oznaczać jazdę konną po wsi
🚖 dziś taksówki są również nazywane hacks, podobnie jak kierowcy takich pojazdów
🥗 stojak na paszę dla zwierząt gospodarskich
👇 również czynność umieszczania paszy na tym stojaku
🥱 coś przeciętnego, nieoryginalnego lub nudnego
🤓 pisarz może być określany jako hack, zwłaszcza taki, który ma słabe umiejętności pisarskie lub preferuje sensację
😈 każdy inny zawodowy oszust - prawnik, lekarz itd., jest słabo wykwalifikowany w swoim zawodzie
Moglibyśmy tak wymieniać dalej; omówiliśmy zaledwie połowę definicji słowa hack.
Hack to termin logiczny oznaczający działanie lub osobę, która oczyszcza ścieżkę dostępu, stosując prymitywne lub proste narzędzia.
Krótko mówiąc hakerzy i hakowanie spełniają tak wiele definicji tego słowa, że ma sens nazwanie tej praktyki i osób ją uprawiających najbardziej rozbudowanym homonimem.
Hakowanie w Mass Effect
Ta seria zmusza graczy do „hakowania” różnych portali lub zdobywania broni i mocy. Gra z elementami akcji i science fiction opowiada o komandorze Shepardzie, który wyrusza na misję uratowania galaktyki przed Żniwiarzami - hibernującymi maszynami pozostałymi po dawnych cywilizacjach.
Omawiane haki nie obejmują hakowania gry - odkrywania jej kodu i pisania kilka dodatkowych linijek, aby dać swojemu Shepardowi przewagę. Zamiast tego, słowo to ściśle oddaje pierwotne znaczenie tego słowa, czyli wielokrotne atakowanie czegoś przy użyciu narzędzia.
Narzędziem, o którym mowa, są Twoje umiejętności w grach.
W zależności od tego, w którą edycję grasz (Mass Effect, II, III czy Andromeda), rozgrywka składa się z serii minigier, które pozwalają „hakować” poszczególne poziomy. Z każdym nowym dostępem zyskujesz nowe moce i umiejętności.
Jednakże gry to coś zupełnie innego niż etyczne hakowanie czy nawet haktywizm. I nie leżały nawet obok złośliwego hakowania. To bardzo wciągająca seria, więc jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o hakowaniu w Mass Effect, przeczytaj nasz kolejny artykuł.
Etyczne hakowanie czy haktywizm?
Zazwyczaj mamy dobre zdanie o aktywistach, ponieważ starają się podejmować działania, które przyniosą korzyści planecie lub są mniej ważne, ale wciąż szczytne. Nic więc dziwnego, że można myśleć o haktywiście jako o etycznym hakerze, ale te terminy oznaczają dwa bardzo różne typy hakowania.
Grupa haktywistów Anonymous wyraziła swoje niezadowolenie z wojny na Ukrainie, włamując się do różnych rosyjskich systemów komputerowych.
Anonymous nie unika też ogłaszania swoich działań. Jednak ich haktywizm ma w większości charakter altruistyczny.
Natomiast dawna grupa znana jako LulzSec zaatakowali różne systemy w USA, włączając w to rządowe sieci komputerowe, po prostu dla zabawy.
Ich nazwa to połączenie słów LOL - śmiech i Security - ochrona. Innymi słowy, ich aktywność skupiała się na celowaniu w śmieszne protokoły bezpieczeństwa i dawaniu właścicielom tych systemów do zrozumienia, że są obiektem kpin.
Jako podstawę ataku wskazywali wolność informacji, jednak zdobyte informacje, czyli dane użytkowników i profile firm, posłużyły głównie do wykazania, jak mało rygorystyczne są zasady bezpieczeństwa. Żadna z ich działalności nie miała podłoża politycznego, społecznego, religijnego ani finansowego.
Ostatecznie wszyscy zostali aresztowani, niektórzy odsiedzieli wyroki i zapłacili grzywny.
Hackowanie etyczne z drugiej strony jest zarówno legalne, jak i konieczne. Zajmują się nim certyfikowani hakerzy lub zespoły hakerów zatrudnione przez firmy lub organizacje, których zadaniem jest celowe atakowanie sieci, systemów i sprzętu w celu wykrycia luk w zabezpieczeniach.
Czy etyczne hakowanie to jest praca, którą chciałbyś podjąć? Jeśli tak, mamy artykuł dla Ciebie.
Co z cyberatakami?
Oczywistym jest, że gdy etyczni hakerzy włamują się do systemu lub sieci, nie atakują go – przynajmniej nie w złośliwym sensie tego słowa. Atakują system aby sprawdzić, czy wytrzyma atak z zewnątrz. Poza tym przypadkiem cyberataki rzeczywiście są złą wiadomością.
Tak wiele świata i naszego życia teraz funkcjonuje w cyberprzestrzeni. Wszystko, od globalnych transakcji finansowych po przemysł, odbywa się w Internecie. Łatwość dostępu do źródła wręcz zmusza do ataków. Przecież nie jest to fizyczny napad na bank, gdzie musisz być obecny, aby ukraść pieniądze.
Nawet kryptowaluty są podatne na ataki hakerskie.
Technologia blockchain jest uznawana za jedną z najbezpieczniejszych - odporna na włamanie, ponieważ każda transakcja musi zostać zweryfikowana przez dowolną liczbę węzłów w sieci. Nie przeszkodziło to jednak pracowitym hakerom w wyczyszczeniu kilku giełd kryptowalut.
Czy pamiętasz hack giełdy kryptowalut Binance z 2021 r.1? Złodzieje uciekli z kwotą około 7000 Bitcoinów, co było całkiem sporą sumą, biorąc pod uwagę, że wówczas łup był wart 40 milionów dolarów.
Cyberterroryzm, który może przybierać formę phishingu, oprogramowania wymuszającego okup, złośliwego oprogramowania, robaków, wirusów i innego złośliwego kodu mogącego zainfekować całe sieci, to kolejna forma cyberataku.
Cyberataki są zazwyczaj motywowane chęcią zysku, ale często – zwłaszcza w przypadkach cyberterroryzmu – żądanie okupu jest kwestią drugorzędną; główny cel to wywołanie strachu i niepewności.
Niestety, cyberataki nie są incydentami odosobnionymi. Zagrożenie atakami jest nieustanne, zarówno na komputery zwykłych ludzi, jak i na systemy rządowe. Sądząc po danych na temat przypadków cyberterroryzmu, ryzyko ataku zasadniczo wzrosło w ciągu ostatnich kilku lat. Każdy powinien traktować cyberbezpieczeństwo o wiele poważniej.
Dlaczego hakerzy hakują?
Dzieci raczej nie chcą zostać przestępcami, gdy dorosną. Choć niektórzy mogą twierdzić, że garstka przestępców po prostu „rodzi się zła”, w większości przypadków przestępstwa są raczej kwestią niefortunnego rozwoju sytuacji. Zjawisko to znajduje odzwierciedlenie w społeczności hakerskiej.
Prosta odpowiedź na pytanie, dlaczego hakerzy hakują, brzmi: „ponieważ mogą”. Kodujący nonkonformiści chcą przesuwać granice; swoje własne, jak i te ustanowione przez inne podmioty: firmy zajmujące się cyberbezpieczeństwem, protokoły sieciowe itd. Rozkoszują się wyzwaniem przełamywania barier, które uważa się za nie do przebicia; ekscytujące jest życie na ciągle nowej granicy.
Poza małą grupą hakerów „w czarnych kapeluszach”, którzy budzą się każdego dnia, myśląc „Kogo mogę dziś terroryzować?”, radość z hakowania polega na tym, aby dotrzeć do celu, do którego dotrzeć może stosunkowo niewielka grupa ludzi, posiadająca umiejętności i zdolności potrzebne do poruszania się po sieci lub kodzie komputera. Nie chodzi tylko o przełamanie bariery; chodzi o zrozumienie wszystkiego, gdy już tam dotrzesz.
Podobnie jak podczas wizyty w kraju, którego język i kultura są dla Ciebie zrozumiałe, hakerzy w białych i zielonych kapeluszach rozkoszują się tą przyjemnością.
Niektórzy hakerzy hakują dla pieniędzy - wynagrodzenia (niebieskie i białe kapelusze) lub zapłaty (czarne, niebieskie, szare kapelusze). Inni podejmują się wyzwań (zielone kapelusze), a jeszcze inni wszelkimi możliwymi sposobami starają się wprowadzić zmiany (czerwone kapelusze).
Dlaczego nagle zaczęliśmy rozmawiać o kapeluszach w różnych kolorach? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć...
Źródła
- M. Żuławiński, Uwaga na kryptowalutowych oszustów. Podszywają się pod Binance i wyłudzają dane, https://www.sii.org.pl/16219/analizy/newsroom/uwaga-na-kryptowalutowych-oszustow-podszywaja-sie-pod-binance-i-wyludzaja-dane.html, [Dostęp: 26.08.2024]
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
