Panowanie dynastii Tudorów jest jednym z najbardziej ekscytujących i znanych okresów w angielskiej historii, przedstawiającym wszelkiego rodzaju zawirowania polityczne i społeczne, intrygi na dworze królewskim oraz różnorodne wojny, dramaty, egzekucje i kontrowersje.
Mimo fascynacji tym makabrycznym okresem, nasza uwaga zasadniczo skupia się na samych królach i królowych, od Henryka VII i króla Henryka VIII do Edwarda VI, królowej Marii I i królowej Anglii Elżbiety I. W szkole i w codziennych rozmowach o epoce Tudorów rzadko wchodzimy w szczegóły, aby zobaczyć, jak żyli normalni ludzie.
Jednak skupienie się tylko na monarchach Tudorów oznacza pominięcie niektórych z najbardziej fascynujących części epoki i przeoczenie skutków działań samych monarchów.
Chociaż możesz znaleźć wiele informacji o monarchach w naszym artykule na temat życia królów i królowych Tudorów lub w kolejnym blogu dowiedzieć się kim byli Tudorowie? –przyjrzymy się tutaj, jak wyglądało życie pospólstwa w epoce Tudorów.
Mimo, że próby wyobrażenia sobie życia w XVI wieku mogą być całkiem zabawne, niewątpliwie nie zamieniłbyś współczesnych norm na funkcjonowanie w tamtych czasach.. Przyjrzyjmy się im bliżej!
Religia i kościół w Anglii Tudorów
Zacznijmy od jednego z najbardziej znanych aspektów epoki Tudorów: religii.
Jak wiecie, monarchia Tudorów przejawiała żywe zainteresowanie religią. Jednak przez cały okres panowania Tudorów różni monarchowie i ich następcy nie mogli się do końca zgodzić co do tego, jakiego rodzaju religia ma być przestrzegana w kraju w tamtym czasie.
Katolicyzm, z władzą w papiestwie w Rzymie , a po reformacji „protestantyzm” były wówczas dwiema głównymi siłami religijnymi w Europie. Jednak protestantyzm nigdy tak naprawdę nie był jednolitym sposobem myślenia. Było wiele rodzajów protestantyzmu, prawie tyle, ile było samych protestantów.
Ogólnie myśl protestancka sugerowała, że każdy może czytać Biblię, naturalnie każdy kto umie czytać, co tyczyło się wąskiej części społeczności oraz że powinny istnieć pewne różnice w nabożeństwach kościelnych.
O ile Henryk VIII, król Anglii, odseparował kraj od władzy papieskiej, aby ustanowić Kościół anglikański, wybór propagowany również przez jego syna, króla Edwarda VI to Maria I, czyli „Krwawa Maria”, przyrodnia siostra Edwarda, desperacko chciała przywrócić w Anglii katolicyzm. Przemoc polityczna, wynikająca z przepychanek o ustanowienie jednej religii, dotykała głównie zwykłych obywateli. Dopiero królowa Elżbieta znalazła kompromis, który rozwiązał problem.
Te wszystkie zmiany religijne, były dość skomplikowane dla społeczeństwa. Obywatele szczególnie oddani jednej lub drugiej stronie, których uważało się za dość ważne osobistości, często bywali straceni, w zależności od tego, który monarcha panował za ich życia.
Odkryj niesamowite fakty o okresie panowania Tudorów!
Podział społeczny w Anglii Tudorów
Znacznie bardziej niż w dzisiejszych czasach wiele z tego, co można było robić w Anglii Tudorów, było zdeterminowane przez klasę lub ogólną pozycję w hierarchii społecznej.
Różne klasy
Mówiąc prościej, w Anglii Tudorów istniały cztery główne klasy: szlachta, burżuazja, chłopi i biedni. Były to dość ustalone kategorie, a miejsce w każdej z nich określało rzeczy, które wolno było nosić, jeść, robić, a nawet myśleć.
Ponieważ Dom Tudorów znajdował się we wczesnym okresie nowożytnym, który nastąpił pod koniec okresu feudalnego, nadal można znaleźć w tej epoce odniesienia do Wielkiego Łańcucha Istnienia, idei hierarchii rozciągającej się od Boga, poprzez aniołów, do królów, szlachciców i do biednych, a ostatecznie do zwierząt. Opierając hierarchię na terminach teologicznych, biedni byli mniej skłonni do niechęci do swojej pozycji życiowej.
Życie szlachty
Szlachcice nie mieli złego życia – zwłaszcza jeśli pochodzili ze starożytnej rodziny, takiej jak Howardowie, rodzina Księstwa Norfolk lub hrabiostwa Pembroke. Anglicy szlachetnego pochodzenia mieli spore wpływy na dworze Tudorów i pobierali sporo gotówki od mieszkańców swojej ziemi. Pozycja szlachcica była jednak uzależniona od przychylności króla.
Nie wszyscy ludzie, którzy mieli wpływ na króla, urodzili się jako szlachcice. Spójrz na Thomasa Cromwella, najważniejszego doradcę Henryka VIII. Był synem kowala i piwowara, a zobacz, gdzie skończył!
Ubodzy w Anglii Tudorów
Biedni obywatele Anglii za panowania Tudorów, musieli pracować i to ciężko pracować. Bezrobotni, poszukujący pracy, znajdowali się w dość nieprzyjemnej sytuacji. Za jedno przewinienie czekała ich chłosta; za kolejne odcięcie ucha. Jeśli po raz trzeci zostałbyś złapany jako „włóczęga”, zostałbyś stracony.
Ponieważ około jedna trzecia ludzi żyła w ubóstwie, bycie biednym nie było niczym przyjemnym, zwłaszcza w czasach głodu i upadku gospodarczego. Najlepsze, czego można było oczekiwać, to jałmużna lub datki charytatywne od bogatych.
Wojna za czasów Tudorów i w elżbietańskiej Anglii
Inaczej niż w Anglii XXI wieku, w XVI wieku wojna była zawsze aktualnym zagrożeniem. Obywatele, którzy nie walczyli w Wojnie Dwóch Róż, z dużym prawdopodobieństwem byli mężczyznami sprawnymi fizycznie. Istnieje więc duża szansa, że byli wysłani do walki z Francuzami, Szkotami lub później z czymś w rodzaju potyczki z Hiszpańską Armadą.
Niestety, gdyby tego było mało, obywatele byli niejako zobowiązani do walki za hrabiego, księcia lub regionalną potęgę, na której ziemi mieszkali i pracowali. Tak więc, jeśli książę buntował się przeciwko polityce monarchy, było więcej niż prawdopodobne, że zwykli obywatele zostawali wmieszani w spór.
Chociaż konkretne okoliczności były znacznie bardziej złożone, generalnie dotyczy to wydarzeń podczas Pielgrzymki Łaski, buntu „północy” przeciwko polityce reformatorskiej Henryka VIII w 1536 r.; z tych samych powodów podczas buntu Bigoda w 1537 r.; oraz podczas buntu Wyatta w 1554 r. przeciwko zamiarowi Marii I poślubienia Filipa II z Hiszpanii.
Ogólnie, jako biedak w okresie Tudorów szedłeś walczyć, kiedy Ci kazano.
Znajdź korepetycje z historii na Superprof.
Praca w Anglii za panowania Tudorów
Praca w czasach Tudorów była kolejną rzeczą całkowicie zależną od klasy i położenia geograficznego.
Szlachcice ponownie mają lżej, posiadając błękitną krew mogli być wolni od wszystkiego, co ściśle nazywa się „pracą”. Szlachcice często dziedziczyli ziemie, z których zarabiali pieniądze, bogacąc się na sprzedaży produktów wytwarzanych bezpośrednio przez biednych chłopów pracujących na ich ziemi.
Fartowni Anglicy z najbiedniejszej klasy, mieli okazję zostać chłopem, który dzierżawi ziemię od szlachcica. Określenie „fartowni” może jest trochę naciągane, ponieważ tak naprawdę dzierżawiący chłopi pracowali cały dzień przez całe życie. Ale przynajmniej mieli stabilne życie (a widzieliśmy powyżej, co mogło przytrafić się tym, którzy nie dostali pracy).
Dla mieszkańców miast, sprawy wyglądały trochę inaczej. Mogli pracować w branży tekstylnej, obywatele nieco wyższej klasy, byli urzędnikami lub profesjonalistami: radca prawny, lekarz lub innym podobny zawód.
Rozrywka w epoce Tudorów
Dla wielu ludzi „rozrywka” tak naprawdę nie była czymś, czego doświadczali często, o ile w ogóle mieli przyjemność wzięcia udziału w jakiejkolwiek zabawie. Nie było czegoś takiego jak czas wolny, przy braku prawa pracy i życiu na poziomie absolutnego minimum.
Jednakże niedziele, jako dzień Pański, były na ogół dniami odpoczynku. Anglicy wybierali się do kościoła, ale potem mogli uprawiać sport, zobaczyć wędrownych muzyków lub potańczyć.
W Londynie można było chodzić do teatru, bez względu na to, czy było się bogatym, czy biednym i oglądać sztuki takich artystów jak m.in. Szekspir i Christopher Marlowe.
Dla szlachty natomiast, większość życia to czas wolny. Najbogatsza z klas mogła zatrudniać prywatnych muzyków, pisać wiersze, polować a nawet grać w tenisa.
Wybierz korepetycje historia z Superprof.
Jedzenie w XVI wieku
Oczywiście jedzenie, które spożywali Anglicy, było również całkowicie zależne od klasy społecznej. Biedni nie jedli zbyt dobrze, bywały okresy w roku lub wyjątkowo trudne momenty, w których w ogóle nie jedli.
Potrawka była powszechnym daniem dla biednych, zupa lub gulasz z warzyw i płatków owsianych. Chleb i ser również były podstawowymi składnikami – obok wszelkich warzyw, które wpadały ludziom w ręce.
Oczywiście sytuacja wyglądała inaczej w przypadku bogatych, których było stać na zatrudnianie kucharzy i spożywanie znacznie bardziej ekstrawaganckich potraw. Mięso zawsze było w menu.
Co najważniejsze, wszystkie potrawy były spożywane sezonowo. Nie byłoby szans na nic innego, import żywności z całego świata, powszechny dzisiaj, był niemożliwy, ponieważ nie było szans na zachowanie jej świeżości!
Dowiedz się więcej o okresie Tudorów!
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
