Czasowniki modalne są używane w wielu językach, także w języku angielskim. Język angielski, posiadający 9 czasowników modalnych, przebija język francuski (3 czasowniki modalne), niemiecki (7), a nawet polski (6).
Nie powinno Cię dziwić, że język angielski i niemiecki mają prawie taką samą liczbę czasowników modalnych. Angielski jest językiem germańskim. Oznacza to, że duża część gramatyki angielskiej oraz wiele słów pochodzi z języka niemieckiego.
Niezależnie od tego, o jakich czasownikach modalnych mówimy, wszystkie pełnią tę samą funkcję. Nie działają jak czasowniki regularne, co oznacza, że nie opisują czynności. Ich zadaniem jest dawanie dodatkowych informacji o czasowniku opisującym czynność, który po nich następuje.
Jako osoba ucząca się języka angielskiego możesz mieć wiele pytań na temat tych czasowników. W tym artykule, Superprof odpowiada na najczęściej zadawane pytania dotyczące czasowników modalnych:
- Dlaczego gramatyka angielska potrzebuje tych czasowników?
- Jak prawidłowo z nich korzystać?
- Jak dowiedzieć się, którego z nich użyć, aby wyrazić to, co chcesz powiedzieć?
Opanowanie tych czasowników posiłkowych - zwanych także czasownikami pomocniczymi, może być trudne, szczególnie jeżeli w twoim języku ojczystym ich nie ma. Nauczyciele przedstawią Ci je i podadzą przykłady, jak z nich korzystać. Ten przewodnik po czasownikach modalnych wyjaśnia powody, dla których język angielski ich potrzebuje.
Czym są czasowniki modalne?
Wiele języków ma swoje specyficzne słowa i frazy, opisujące dokładnie jedną rzecz. Na przykład niemieckie słowo Schadenfreude opisuje uczucie satysfakcji, jakie możesz odczuwać, gdy coś złego przydarzy się komuś, kogo nie lubisz.
W porównaniu z tym język angielski jest nudny. Zawiera przymiotniki, przysłówki i czasy, dzięki czemu czasowniki mogą nam powiedzieć, kiedy ma miejsce dana czynność. Czasami jednak czasowniki te potrzebują pomocy, aby przekazać dodatkowe informacje. To jest powód istnienia dziewięć czasowników modalnych w tym języku.
🟠 can - could
🟡 shall - should
🟢 may - might
🟣 will - would
🟤 must - (have to)
Rozważ to zdanie: „Mum said I may eat this cake.” Czasownik modalny „may” oznacza że mama dała mówcy pozwolenie na zjedzenie ciasta. Dlaczego nie powiedział: „Mum said I can eat this cake.”? Ponieważ czasownik modalny „can” oznacza „mieć umiejętność”.
Z pewnością każda matka wie, czy jej dziecko potrafi jeść – i ciasta, i wszystko inne. Zatem w tym przypadku czasownik modalny „can” jest niepoprawnie użyty. Jednakże dobrze pokazuje, jak czasowniki modalne dodają znaczenie i kontekst do fraz czasownikowych.
🟥 pozwolenie
🟧 możliwość
🟨 prawdopodobieństwo
🟩 zakaz
🟦 obowiązek
🟪 umiejętność
🟫 radę
Czasami znaczenia czasowników modalnych nakładają się na siebie. Długotrwała debata na temat tego, czy „can” powinno również znaczyć, że kwestia pozwolenia nie została jeszcze rozstrzygnięta. W naszym przykładowym zdaniu o jedzeniu ciasta użyliśmy „may”, czasownika modalnego, który każdy rozumie jako sugerowanie pozwolenia.
Aby uzyskać lepsze wyobrażenie o tym, który czasownik modalny pełni daną funkcję, musimy wymienić je wszystkie. W tej tabeli wymieniliśmy sześć z siedmiu propozycji tych czasowników. Zobaczysz, które z nich tak działają i zweryfikujesz je na przykładzie.
Jakie jest znaczenie czasowników modalnych?
| Znaczenie | Czasownik(i) modalne | Przykłady |
|---|---|---|
| Pozwolenie | May | May I go swimming? Yes, you may. |
| Możliwość | Might, can, could | I might miss class today. I can sing, but not very well. |
| Prawdopodobieństwo | May, might | I may go shopping tomorrow. She might go with us. |
| Obowiązek | Must, have to | Employees must report to work. I have to go to work. |
| Umiejętność | Can, could | I can do that for you. He could talk for hours! |
| Rada | Should | Children should visit their parents often. |
W naszej tabeli nie ma siódmej sugestii: prohibicji, która oznacza zakazanie czegoś. W przypadku czasowników modalnych oznacza to zaprzeczenie. Aby zasygnalizować zakaz, wystarczy dodać do czasowników słowo „not”. Na przykład:
„You may not have any cake.”
„You should not do that.”
Aby uprościć sprawę, rodzimi użytkownicy języka angielskiego skracają „not” i dodają je do czasownika posiłkowego. W ten sposób „should” staje się „shouldn't”, „can” staje się „can't” a „must” zmienia się w „mustn't”.
Być może zauważyłeś, że nasza tabela nie przypisuje znaczenia wszystkim dziewięciu czasownikom modalnym.
Ponieważ wszystkie mają różne funkcje. Na przykład, „will” pomaga składać obietnice - „I will be there for you”. Służy również do budowania fraz czasownikowych w czasie przyszłym.
„Will” jest jednym z najbardziej niezwykłych czasowników modalnych. Spełnia wiele funkcji, m.in. umożliwia wysyłanie zaproszeń i przyjmowanie ofert. Jego partner, „would”, ma również odrębne zastosowania. Porozmawiamy o nich więcej w następnej sekcji.
Co z czasownikiem modalnym bez pary - „must”? Aby zrozumieć, dlaczego jest to tak odmienne określenie, należy poznać historię czasowników modalnych.
Wszystkie pary modalne mają historię relacji czasowej teraźniejszość/przeszłość. Dawno temu „could” było czasem przeszłym od „can”, „should” było czasem przeszłym od „shall” itd. „Must” to czas przeszły czasownika, który nie jest już używany. We współczesnym języku angielskim „have to” służy jako para dla „must”.
Teraz gdy już wiemy, skąd pochodzą czasowniki modalne, czym są i jakie mają zastosowanie, możemy przyjrzeć się bliżej temu, jak ich używać.
Jak używać czasowników modalnych?
Jeżeli preferujesz naukę z domu, polecamy korepetycje angielski online. Ustaliliśmy, że wszystkie dziewięć czasowników modalnych ma określone cele, a niektórych jeszcze nie poznaliśmy. Długopisy w dłoń! Odkryjemy jak używać wszystkich czasowników modalnych.
May/Might
Can/Could
Will/Would
Jest to jedna z najbardziej złożonych par modalnych, jeśli chodzi o język angielski dla początkujących.
Oba te czasowniki pełnią kilka funkcji, między innymi są częścią konstrukcji czasu przeszłego. „Will” służy również do zapraszania i składania obietnic: „Will you be there?”. „I will absolutely make it there!”.
„Would” wyraża również prośby i zaproszenia: „Would you come to my party, please?” Jednak jego główną funkcją jest wyrażenie uprzejmości.
Możesz zapytać: „Will you shut the window, please?” lub „Would you shut the window, please?”. „Will” ma ton stanowczy, co sprawia, że pierwsze żądanie jest odczuwane jako rozkaz. Natomiast „Would” ma łagodny ton, brzmi, jakbyś prosił o przysługę.
Shall/Should
Ta para również jest złożona. W rzeczywistości „shall” jest jednym z najmniej znanych angielskich czasowników modalnych. Nawet rodzimi użytkownicy języka używają w tym miejscu „will” lub „should”.
„Should I call the waiter?” oznacza coś innego niż „Shall I call the waiter?”.
Musisz użyć „shall” przy składaniu oferty tak jak w przykładowym zdaniu powyżej.
Użycie „should” oznacza, że nie podjąłeś jeszcze decyzji, czy to zrobić. „Shall” sygnalizuje również Twój stanowczy zamiar, by coś zrobić: „I shall sit here for a while”.
Natomiast „should” pomaga udzielać porad: „You should sit over there, that chair is more comfortable”.
Można również użyć „should”, by poprosić o radę: „Should I enrol in another English course?”.
„Should” stanowi podstawę trybów warunkowych. „Should you need help, do ring me!” to jeden z przykładów. Możesz również powiedzieć: „If it's that hard, you should try harder!”.
Must/Have to
Używamy „must”, aby zaznaczyć obowiązki i potrzeby. Być może słyszałeś, jak nauczyciel powiedział na przykład: „You must turn your assignments in tomorrow”. Nakłada na Ciebie obowiązek, który musisz wypełnić. Ty, jako odbiorca takiego zobowiązania, musisz je wypełnić.
Skąd wiedzieć, którego czasownika modalnego użyć?
Ten przewodnik pomoże Ci zrozumieć przeznaczenie i funkcję każdego czasownika modalnego. Jako pilny uczeń powinieneś mieć ten przewodnik pod ręką, ćwicząc pisanie zdań dla każdego z nich. To najlepszy sposób na opanowanie użycia czasowników modalnych.
Pracując z czasownikami modalnymi, zastanów się nad ich celem i zamiarem. Spróbuj dopasować te czynniki do tego, co chcesz powiedzieć. Biorąc to pod uwagę przy wyborze właściwego czasownika modalnego, masz pewność, że za każdym razem użyjesz właściwego czasownika. Dla uczniów z Krakowa, warto rozważyć korepetycje angielski Kraków.
W zależności od języka ojczystego czasowniki modalne mogą wydawać się zbyt skomplikowane. Mimo wszystko nie martw się za bardzo, jeżeli na początku popełniasz błędy. To wszystko jest częścią procesu nauczania. Twoja ciężka praca zostanie nagrodzona; wkrótce nauczysz się używać właściwego modalu, nie musząc się nad nim zastanawiać.
Wybranie kilku sesji z prywatnym nauczycielem może okazać się pomocne. Twój korepetytor zapewni ćwiczenia, które pomogą Ci rozwinąć umiejętności. Mogą nawet przydzielić Ci inną parę czasowników modalnych do odkrycia i opanowania, co tydzień. Dodatkowo, warto rozważyć angielski korepetycje w celu jeszcze skuteczniejszej nauki.
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
