Niemiecki jest powszechnie używany w całej Unii Europejskiej, będąc językiem urzędowym Niemiec, Austrii, Belgii, Liechtensteinu, Szwajcarii i Luksemburga.
Nauka języka niemieckiego ma wiele zalet, a większość szkół średnich w Polsce oferuje język niemiecki jako jeden z nowożytnych języków obcych, dzieląc uczniów na grupy o różnym stopniu znajomości języka niemieckiego.
Badania pokazują jednak, że dzieci są najbardziej podatne na naukę drugiego języka w wieku od dwóch do trzech lat, kiedy ich słownictwo rośnie w bardzo szybkim tempie. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, małe dzieci potrafią rozróżnić dwa języki gdy zaczną rozumieć różne dźwięki związane z tymi dwoma dialektami.
Dlatego, jeśli miałeś okazję spędzić trochę czasu w kraju niemieckojęzycznym, mieszkać z osobą mówiącą po niemiecku albo uczęszczałeś na zajęcia językowe, jako dziecko (takie kursy są obecnie coraz bardziej popularne), znacznie szybciej i łatwiej opanujesz język niemiecki.
Wielu z nas jednak nie miało styczności z językiem niemieckim, przed rozpoczęciem nauki w szkole, więc dla tych, którzy nie mają doświadczenia z niemiecką historią, przygotowaliśmy krótki przegląd historii współczesnych Niemiec.
Dobra znajomość języka niemieckiego to nie tylko poprawna pisownia i ortografia. Eksperci twierdzą, że zapoznanie się z krajem, w którym mówi się danym językiem, pomaga ze zrozumieniem niuansów kulturowych i pozytywie wpływa na zdolność płynnego posługiwania się językiem niemieckim.
Krótka historia współczesnych Niemiec
Kiedy uczysz się języka niemieckiego w szkole podstawowej lub w szkole średniej rzadko masz okazję poznać historię i kulturę kraju. Czy jednak powinniśmy dowiadywać się więcej o terytoriach, na których mówi się danym językiem, i eksplorować jak rozwinęło się kultura i język niemiecki w wyniku wpływów zewnętrznych?
Choć historia Niemiec sięga czasów rzymskich, Republika Federalna Niemiec powstała dopiero w 1949 roku. Biorąc to pod uwagę, przyjrzymy się ostatniemu stuleciu istnienia tego kraju i sprawdzimy, jak w tym czasie Niemcy stały się tak popularnym krajem europejskim.
Republika Weimarska (1918 - 1933 r.)
Republika Weimarska powstała w wyniku porażki militarnej, która z kolei wywołała rewolucję społeczną. W skład koalicji weimarskiej wchodziły: Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD), Niemiecka Partia Demokratyczna (DDP), Niemiecka Partia Centrum. Ta konfiguracja zapewniła koalicji 75% głosów, a Friedrich Ebert został później wybrany pierwszym przewodniczącym zgromadzenia.
Po konstytucji nowej Republiki Weimarskiej rząd stopniowo rozwinął prawdziwie demokratyczny system parlamentarny, jednak przywódca nadal miał prawo odwoływać członków gabinetu i zawetować ustawodawstwo.
W kolejnych latach rząd stracił poparcie ludności, a Republika Weimarska stała się niestabilną koalicją, w związku z czym prezydent Ebert wezwał Gustava Stresemanna, szefa Niemieckiej Partii Ludowej (DVP), do utworzenia nowego rządu.
Główne osiągnięcia Stresemanna to:
- traktaty lokarneńskie,
- traktat berliński,
- członkostwo kraju w Lidze Narodów.
Po nadejściu Wielkiego Kryzysu Niemcy byli gotowi zastosować ekstremalne środki, wiedziała o tym Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników (NSDAP), czyli partia nazistowska. Intensywne kampanie medialne przekonały wielu wyborców przynajmniej niektórymi aspektami swoich prawicowych wizji.
Obietnice ładu w państwie i nowo odkryta duma narodowa, zapewniły Hitlerowi pozycję kanclerzem w 1933 r., a naziści powiększyli liczbę mandatów delegacji, czyniąc NSDAP największą partią Reichstagu. Wkrótce, dzięki swemu bezwzględnemu pędowi, Hitler zdobył niezaprzeczalną kontrolę nad narodem.
Jeśli znajdziesz korepetytora, który interesuje się historią, kurs języka niemieckiego Warszawa może wprowadzić Cię do niuansów przednazistowskich Niemiec.
Trzecia Rzesza (1933 - 1945 r.)
Tymczasem we wrześniu 1939 roku wojska niemieckie wkroczyły do Polski, a Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę Niemcom. W 1940 roku Niemcy podbiły Danię i Norwegię, a ich kolejnymi celami były Holandia, Belgia, Luksemburg i Francja, z dużą liczbą żołnierzy francuskich i brytyjskich walczących dalej.
Rok później Hitler przypadkowo poprowadził swoje wojska do inwazji na Związek Radziecki, ale nie spodziewał się tak silnego oporu.
Znajdź kurs niemieckiego online na Superprof.
Hitler nie ukrywał swojego przekonanie, że Żydzi stanowią zagrożenie dla rasy niemieckiej, a także forsował swoje antysemickie poglądy, pozbawiając ich wielu praw i „oczyścił” kraj, przenosząc, a następnie eksterminując te osoby.
Ludobójstwo na masową skalę nie szczędziło mężczyzn, kobiet, a nawet dzieci. W czasie Holokaustu zamordowano około 6 milionów europejskich Żydów, zanim Hitler poniósł druzgoczącą porażkę i popełnił samobójstwo.
W całych Niemczech i Europie wybuchły uroczystości, a 9 maja 1945 r. został ogłoszony Dniem Zwycięstwa.
Członkowie rządu zostali aresztowani i oskarżeni o zbrodnie wojenne, kiedy przywrócono demokratyczne partie polityczne.
W grudniu 1945 roku utworzono Unię Chrześcijańsko-Demokratyczną, a następnie, zaledwie kilka lat po zakończeniu wojny, utworzono Republikę Federalną Niemiec (RFN) i Niemiecką Republikę Demokratyczną (NRD).
Era Ulbrichta (1950 - 1971 r.)
Era Ulbrichta w Niemczech odnosi się do okresu przywództwa pod rządami Waltera Ulbrichta, który był głową Niemieckiej Republiki Demokratycznej (Niemcy Wschodnie).
Ulbricht był kluczową postacią w tworzeniu NRD i odegrał kluczową rolę w kształtowaniu swojej polityki politycznej i gospodarczej.
Jego przywództwo charakteryzowało się:
- wdrażaniem zasad socjalistycznych,
- budową muru berlińskiego w 1961 r.,
- i dążeniem do zacieśnienia więzi ze Związkiem Radzieckim, umacniając Niemcy Wschodnie jako państwo socjalistyczne w bloku wschodnim.
Mur berliński: podzielone miasto
Doświadczywszy znaczących trudności gospodarczych w ciągu dekady następującej po II wojnie światowej NRD odkryła, że młodzi mieszkańcy wschodu uciekali na zachód.
W celu zatrzymania procederu NRD nakazała budowę muru wzdłuż granicy między wschodnim i zachodnim Berlinem, ale to nie powstrzymało wielu Niemców przed próbami ucieczki.
Upadek muru berlińskiego w 1989 r., prawie 30 lat po jego powstaniu, był ogromnym krokiem w kierunku zjednoczenia Niemiec.
Sprawdź jak przygotować się do egzaminu ósmoklasisty z języka niemieckiego.
Współczesne Niemcy (od 1945 r.)
Niemcy Zachodnie doświadczyły cudu gospodarczego, znanego jako „Wirtschaftswunder” w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, naznaczonego szybką industrializacją i wzrostem gospodarczym. Transformacja ta przyczyniła się do tego, że Niemcy Zachodnie stały się potęgą gospodarczą w Europie.
Niemcy odegrały kluczową rolę w utworzeniu Unii Europejskiej (UE).
Traktat z Maastricht z 1992 r. sformalizował UE i od tego czasu zaangażowanie Niemiec w integrację europejską stanowi kluczowy aspekt ich polityki zagranicznej.
W okresie po II wojnie światowej w Niemczech wyłoniły się stabilne instytucje demokratyczne: Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU) i Partia Socjaldemokratyczna (SPD), a także utworzono federalny systemu parlamentarny, co charakteryzuje krajobraz polityczny Niemiec od 1949 roku.
Dzisiejsze Niemcy
W 2002 r. euro zastąpiło markę niemiecką, nowa waluta szybko stała się bardzo ważna dla kraju, który później zdecydował się na ratunek dla Grecji w celu ochrony euro.
W 2005 r. Angela Merkel, liderka chadeków, została pierwszą kobietą na stanowisku kanclerza Niemiec i mimo krytyki wyboru ze strony Stanów Zjednoczonych, zakończyła swoją czwartą kadencje na stanowisku w 2021 r.
Ogłoszenie braku planów na kolejną kandydaturę uczyniło z niej pierwszego kanclerza Niemiec, który nie ubiegał się o ponowny wybór.
Od 2021 r. kanclerzem jest Olaf Scholz.
Edukacja w Niemczech
Edukacja publiczna w Niemczech jest całkiem inna w porównaniu z innymi krajami europejskimi, składa się z systemu umożliwiającego dzieciom i młodym dorosłym naukę do poziomu wyższego bez kompromisu, pomimo trudnej sytuacji finansowej rodziny. W rezultacie kraj jest znany z kształcenia uczniów osiągających wysokie wyniki.
Chociaż często preferowanym wyborem są szkoły publiczne, istnieją tam również szkoły prywatne. Zaczynając w przedszkolu (Kindergarten) w wieku od trzech do sześciu lat dzieci przechodzą do klasy pierwszej szkoły podstawowej (Grundschule).
W klasie czwartej uczniowie zostają podzieleni na grupy w zależności od ich zdolności akademickich i wyborów dokonanych przez rodziców.
Mogą wybrać trzy różne typy edukacji:
- Hauptschule,
- Realschule,
- Gymnasium.
Znajdź kurs języka niemieckiego na Superprof, wpisując np. „kurs języka niemieckiego Kraków” w wyszukiwarkę Superprof.
Hauptschule uczy tych samych przedmiotów, co dwie pozostałe, ale w wolniejszym tempie i z większym naciskiem na aspekty zawodowe. Uczniowie często biorą udział w zajęciach łączonych z praktykami.
Realschule umożliwia uczniom naukę w szkołach zaocznych i wyższych szkołach zawodowych, a wielu z nich może przenieść się do Gymnasium po ukończeniu tej szkoły.
Na koniec Gymnasium uczniowie zdobywają dyplom po zdaniu matury (Arbitur), co przygotowuje studentów do studiów uniwersyteckich lub zdobycia innych kwalifikacji wyższego szczebla. Większość kursów będzie obejmować szeroki zakres przedmiotów, takich jak nauka języków obcych, język niemiecki, matematyka, informatyka, nauki ścisłe, filozofia, historia i muzyka.
Zajęcia we wszystkich typach szkół publicznych zwykle rozpoczynają się między 7:30 a 8:15 i kończą między 12:00 a 13:30, a zajęcia trwają 45 minut. Brak obiadów w szkole i ciężkiej pracy domowej zobowiązuje uczniów do bardziej samodzielnej nauki w domu.
Rok szkolny składa się z dwóch semestrów, a uczniowie zwykle wracają do szkoły w połowie sierpnia. Mają dłuższe przerwy świąteczne i letnie, a krótsze w okolicach Wielkanocy i jesienią.
Istnieje kilkadziesiąt szkół międzynarodowych w całych Niemczech, które zazwyczaj oferują kursy języka docelowego i kończą się zdobyciem dyplomu, co sprawia, że przejście ze struktury edukacyjnej w Niemczech do dalszej edukacji lub zatrudnienia za granicą jest stosunkowo proste.
Poznaj najlepsze sposoby na powtórkę materiału w języku niemieckim, aby uzyskać dobre stopnie.
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
