Jeśli jesteś fanem filmów, pewnie miałeś styczność z ekranizacjami najsłynniejszych dzieł literackich z całego świata.
Jednak oglądanie utworów literackich na wielkim ekranie nie jest dobrą drogą na skróty: będziesz musiał przeczytać te najsłynniejsze dzieła, jeśli czeka Cię egzamin z języka polskiego.
Możesz zastanawiać się, do których dzieł się odnosimy, biorąc pod uwagę, że niektórzy uważają Mickiewicza za wieszcza literatury polskiej. Jego obszerny katalog poezji ma około 200 lat, a od tego czasu do chwili obecnej powstało wiele innych publikacji. Dla głębszego zrozumienia lektury, warto skorzystać z korepetycje z polskiego.
Ile dzieł literackich powinieneś zatem przeczytać? Czy w ciągu jednego życia mógłbyś przeczytać wszystkie dzieła literatury polskiej? Nie, oczywiście, że nie; odebrałoby Ci to radość odkrywania i przemyślanej analizy, które prowokują dzieła literackie.
Potrzebna jest starannie wyselekcjonowana lista tytułów i autorów do zgłębienia literatury polskiej, po czym sam wybierzesz autorów i tytuły, które najbardziej do Ciebie przemawiają.
Na szczęście Superprof przygotował taką listę; możesz o niej pomyśleć jak o wprowadzeniu do literatury polskiej.
Adam Mickiewicz
Musimy rozpocząć nasze badanie słynnej literatury w tym miejscu, ponieważ… cóż… oczywiście, najsłynniejszy i jeden z najbardziej płodnych polskich pisarzy przedstawia nam pełen zakres ludzkich doświadczeń. Dramat, poemat i epopeja; poezja liryczna, która rozbrzmiewa do dziś.
Mimo to bywa, że twórczość polskiego wieszcza wydaje się uczniom nudna. W końcu jak ekscytujące mogą być rozterki dorosłych mężczyzn, do tego opisane w formie wersetowej? Jeśli takie jest Twoje zdanie, być umknęło Ci sedno utworów Mickiewicza1. Przyjrzyjmy się niektórym tytułom.

Konrad Wallenrod
Wydany w 1828 roku Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza to poemat narracyjny, którego akcja rozgrywa się w średniowiecznej Litwie.
Opowiada historię litewskiego szlachcica Konrada Wallenroda, który infiltruje Krzyżaków, aby sabotować ich od wewnątrz. Praca porusza tematy patriotyzmu, poświęcenia i moralnej złożoności używania oszustwa w słusznej sprawie.
Za pośrednictwem poematu Mickiewicz subtelnie krytykuje rosyjską okupację Polski, opowiadając się za oporem i integralnością narodową. Dzieło to jest znaczącym przykładem polskiej literatury romantycznej, odzwierciedlającej wygnanie i żarliwy nacjonalizm Mickiewicza.
Dziady
Dziady to przełomowy cykl dramatów poetyckich napisanych w latach 1822-1832, uznawany za jedno z najwybitniejszych dzieł polskiego romantyzmu.
Seria składa się z czterech części, z których część II i IV zostały opublikowane po raz pierwszy w 1823 r., część III w 1832 r., a niedokończona część I została wydana pośmiertnie.
Dziady łączą folklor, mistycyzm i kontekst historyczny, aby zgłębić tematy tożsamości narodowej, cierpienia i odkupienia.
Narracja koncentruje się wokół tradycyjnych słowiańskich rytuałów upamiętniania zmarłych, przeplatanych alegorią polityczną i komentarzem na temat walk Polski z uciskiem, zwłaszcza Imperium Rosyjskiego.
Część III, często uważana za najważniejszą, ukazuje wizję duchowego i narodowego zmartwychwstania Polski.
Mickiewicz wykorzystuje elementy nadprzyrodzone i wizjonerskie doświadczenia, aby przekazać przesłanie nadziei i oporu, czyniąc Dziady głębokim wyrazem jego patriotycznego zapału i geniuszu literackiego.
Pan Tadeusz
Pan Tadeusz wydany w 1834 r. to poemat epicki i kamień węgielny literatury polskiej.
Utwór z podtytułem Ostatni zajazd na Litwę z nostalgią opowiada o życiu szlachty polsko-litewskiej na początku XIX w. Na tle wojen napoleońskich, przedstawia historię Tadeusza Soplicy i jego wysiłków zmierzających do odzyskania majątku przodków podczas lokalnych waśni i przewrotów politycznych, bogaty w szczegółowe opisy krajobrazu i zwyczajów.
Pan Tadeusz żywo oddaje etos epoki, wychwalając piękno wsi i dziedzictwo kulturowe Litwy. Poprzez mistrzowskie użycie języka i wciągającą narrację Mickiewicz nie tylko utrwala zanikły styl życia, ale także wyraża tęsknotę za jednością narodową i wolnością, łącząc w sobie romantyczny idealizm i refleksję historyczną, przejmująca nostalgia uczyniły z poematu trwały symbol polskiej tożsamości narodowej.
Polska literatura klasyczna
Literatura klasyczna nie odnosi się do dzieł pisanych w epoce antycznej; oznacza raczej teksty napisane, opublikowane lub wystawione przed XX wiekiem.
Wesele - Stanisław Wyspiański
Wesele, wystawione po raz pierwszy w 1901 roku, to dzieło przełomowe w polskim dramacie, żywo ukazujące złożoność polskiego społeczeństwa przełomu XIX i XX wieku.

Akcja spektaklu rozgrywa się podczas uroczystości weselnej w podkrakowskiej wsi, gdzie poeta poślubia chłopską dziewczynę, co symbolizuje związek inteligencji i chłopstwa.
Poprzez serię surrealistycznych i symbolicznych spotkań Wyspiański zgłębia tematykę tożsamości narodowej, podziału społecznego i potencjału jedności politycznej. Postacie reprezentujące różne klasy społeczne i postacie historyczne współdziałają ze sobą w sennej sekwencji, ujawniając głęboko zakorzenione uprzedzenia, aspiracje i rozczarowania.
Wesele słynie z bogatego wykorzystania folkloru, żywego języka i głębokiego komentarza na temat polskiej psychiki narodowej. Spektakl pozostaje potężną refleksją na temat zmagań i nadziei narodu tęskniącego za niepodległością i solidarnością.
Lalka - Bolesław Prus
Lalka Bolesława Prusa, wydana w 1890 roku, jest przełomową powieścią w literaturze polskiej, ukazującą panoramę społeczeństwa warszawskiego drugiej połowy XIX wieku.
Fabuła powieści skupia się na Stanisławie Wokulskim, zamożnym biznesmenie skromnego pochodzenia, który zakochuje się w arystokratycznej, ale obojętnej Izabeli Łęckiej. Poprzez nieodwzajemnioną miłość i ambicje społeczne Wokulskiego Prus zagłębia się w tematykę konfliktu klasowego, daremności idealizmu i nieubłaganego marszu nowoczesności. Dla uczniów przygotowujących się do matury, pomocne są także korepetycje polski matura.
Narracja umiejętnie splata osobiste zmagania Wokulskiego z szerszymi przemianami społecznymi i gospodarczymi, podkreślając dysproporcje pomiędzy starą arystokracją a rodzącą się burżuazją.
Lalka słynie ze szczegółowych opisów, zawiłej fabuły i głębokiego komentarza społecznego, co czyni ją ponadczasową eksploracją ambicji, miłości i transformacji społecznej.
Quo Vadis - Henryk Sienkiewicz
Akcja Quo vadis Henryka Sienkiewicza, powieści historycznej wydanej w 1896 roku, rozgrywa się w starożytnym Rzymie za panowania cesarza Nerona.
Fabuła opowiada o namiętnym romansie młodego rzymskiego patrycjusza Marka Winicjusza z chrześcijańską niewolnicą Ligią. W miarę rozwoju ich związku powieść w żywy sposób ukazuje perypetie i cierpienia wczesnej wspólnoty chrześcijańskiej pośród dekadencji i okrucieństwa dworu Nerona.
Sienkiewicz po mistrzowsku wplata w narrację wydarzenia historyczne, takie jak Wielki Pożar Rzymu i późniejsze prześladowania chrześcijan, tworząc dramatyczne tło dla osobistych przemian bohaterów.
Quo vadis porusza tematy wiary, miłości i odkupienia, podkreślając moralne kontrasty między skorumpowanym Cesarstwem Rzymskim a wyłaniającym się etosem chrześcijańskim.
Dzieło to nie tylko zyskało międzynarodowe uznanie, przez co Sienkiewicz otrzymał literacką Nagrodę Nobla w 1905 r., ale nadal jest cenione za bogactwo szczegółów historycznych i fascynującą narrację.
Te trzy powieści to przykłady długiej listy polskich klasycznych dzieł literackich, które będziesz miał przyjemność przeczytać w ramach edukacji szkolnej.
Jak myślisz, czy filmy, seriale i przedstawienia adaptujące te tytuły niwelują sens studiowania literatury polskiej?
Polska literatura współczesna
Współczesna literatura polska, zwłaszcza od XX wieku, obejmuje różnorodne dzieła odzwierciedlające złożoną historię narodu i zmieniający się krajobraz kulturowy. Dla mieszkańców stolicy, którzy chcą pogłębić wiedzę, dostępne są korepetycje polski Warszawa.
Znaczącym tekstem jest Ferdydurke Witolda Gombrowicza, wydany w 1937 roku, będący surrealistyczną i satyryczną eksploracją tożsamości i norm społecznych.
Granica Zofii Nałkowskiej, opublikowana w 1934 roku, to poruszająca powieść, która zagłębia się w psychologiczny wpływ zmieniających się granic Polski po I wojnie światowej, z wielką wrażliwością badając tematykę przesiedleń, tożsamości i traumy narodowej. Poprzez doświadczenia swoich bohaterów Nałkowska ukazuje przejmującą refleksję nad ludzkimi kosztami przewrotów politycznych i nieustannym poszukiwaniem przynależności do świata naznaczonego konfliktem terytorialnym.
Natomiast Medaliony Zofii Nałkowskiej, wydane w 1946 roku, to wstrząsający zbiór opowiadań powstałych na podstawie jej pracy w Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, stanowiących przejmującą refleksję nad okrucieństwami II wojny światowej.
Proszę państwa do gazu Tadeusza Borowskiego, potężny zbiór opowiadań wydany w 1947 r., czerpie z doświadczeń Borowskiego w Auschwitz, ukazujących brutalną rzeczywistość Holokaustu.
Teksty te stanowią integralną część polskiego programu nauczania, oferując uczniom wgląd w innowacje literackie kraju, doświadczenia historyczne i introspekcję kulturową.
Co czułeś podczas analizy tych tekstów literackich? Które elementy i wątki podkreśliłbyś w swojej analizie? Dlaczego?

Poezja polska
Uczniowie, często narzekają na obcowanie z poezją podczas lekcji języka polskiego w szkole. Przyczyną takiego stanu jest błędne pojęcie o tym, czym jest poezja i co może dla nich zrobić.
Wiersze zawierają maleńki kawałeczek ludzkiego doświadczenia.
Kwestionują Twoje rozumienie życia i otaczającego Cię świata, pomagają Ci kultywować Twoją naturalną empatię i zrozumieć emocjonalny aspekt Twojego otoczenia. Czytając doświadczenia i emocje innych, nie możesz czuć się tak samotny; w istocie możesz poczuć potrzebę odpowiedzi na szczególnie poruszający wiersz, pisząc swój wersowany utwór.
Co najważniejsze dla nas, ludzi, którzy przywykli do załatwiania spraw w tempie ekspresowym, od komunikacji po jedzenie: poezja jest szybka. Zrób pierwszy krok w kierunku biegłości językowej pod okiem doświadczonego i empatycznego nauczyciela języka polskiego.
Porównaj godziny, które spędzisz na czytaniu i analizowaniu powieści, z kilkoma minutami, które poświęcisz na wchłonięcie wiersza. Zamiast złożonej narracji obejmującej kilka postaci i wątków, poezja oferuje Ci pojedynczy temat, omówiony w krótkich, rytmicznych wersetach.
Oto kilka z przykładowych wierszy, które mogą przydać się na maturze z języka polskiego2:
- Jan Kochanowski - wybrane pieśni i treny
- Mikołaj Sęp Szarzyński - wybrane sonety
- Jan Andrzej Morsztyn
- Sonet Do trupa
- Niestatek
- Cuda miłości
- Ignacy Krasicki
- Do króla
- Pijaństwo
- Żona modna
- Franciszek Karpiński
- Do Justyny. Tęskność na wiosnę.
- Laura i Filon
- Pieśń o Narodzeniu Pańskim
- Pieśń poranna
- Adam Mickiewicz
- Oda do młodości
- Romantyczność
- Świtezianka
- Stepy akermańskie
- Burza
- Widok gór ze stepów Kozłowa
- Bakczysaraj
- Juliusz Słowacki
- Grób Agamemnona
- Testament mój
- Hymn o zachodzie słońca na morzu
- Adam Asnyk
- Do młodych
- Daremne żale
- Miejmy nadzieję
- Krzysztof Kamil Baczyński
- Z głową na karabinie
- Pokolenie (Wiatr drzewa spienia)
- Elegia o chłopcu polskim
Poezja z pewnością skłoni do wielu przemyśleń, jeśli nie zainspiruje do samodzielnego napisania kilku wersetów.
Możesz stworzyć narzędzia do powtórki materiału w dowolny dla siebie sposób, ale ten konkretny podział – klasyka, poezja, dzieła literackie współczesne i starsze, może pomóc w śledzeniu ewolucji literatury, elementów do opisania, wątków i struktury narracji.
Źródła
- Adam Mickiewicz, https://culture.pl/pl/tworca/adam-mickiewicz, [Dostęp: 22.05.2024]
- A. Kuc, Utwory liryczne niezbędne na maturze 2023, https://kanonlektur.pl/wpisy/poezja-matura/, [Dostęp: 22.05.2024]









