Nauczanie języka polskiego jako języka obcego na zajęciach językowych dla uczniów nieposługujących się językiem polskim, ale mieszkających w Polsce jest zupełnie inne niż kurs języka polskiego za granicą. Oznacza to, że nauka polskiego jako języka obcego w Polsce jest zupełnie inna niż nauka rosyjskiego, niemieckiego, angielskiego czy francuskiego drugiego języka w szkole lub szkole prywatnej w swoim kraju.
Chodzi o nauczanie języka polskiego obcokrajowców, którzy wcześniej nie mieli okazji rozmawiać po polsku, a obecnie ich sytuacja wymaga by posługiwali się tym językiem na co dzień.
Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się więcej o definicji pojęcia nauki języka polskiego jako obcego, kilku przydatnych wyrażeniach w języku polskim, różnych metodach pracy oraz o tym, jak rozpocząć pracę w Polsce, będąc obcokrajowcem.
Czym są zajęcia języka polskiego jako obcego?
Co mamy na myśli, kiedy mówimy o zajęciach z języka polskiego jako obcego? Są to zajęcia z języka polskiego przeznaczone dla uczniów, którzy posługują się innym językiem jako ojczystym, zwłaszcza dla imigrantów, turystów, uchodźców i wszystkich innych, którzy muszą się go nauczyć ze względu na pracę, biznes, edukację, dyplomację lub ciekawość kulturową.
Język ojczysty to język, którego uczymy się we wczesnym dzieciństwie oraz język, którym posługują się rodzimi użytkownicy w rozmowie z rodziną.
Historia nauczania języka polskiego jako obcego.
Nauczanie języków obcych nie jest wcale czymś nowym. Otóż pierwsze informacje związane nauczaniem języka polskiego jako obcego pochodzą z połowy XVI wieku. Wówczas to w niemieckich środowiskach mieszczańskich we Wrocławiu, Gdańsku i Toruniu zdecydowano się utworzyć klasy lub szkoły, w których można było uczyć się polszczyzny.
Chęć przyswojenia polszczyzny wykazywali ludzie różnych narodowości i różnych wyznań. Początkowo (w wiekach XVI–XVIII) byli to przede wszystkim Niemcy, co spowodowane było kolonizacją niemiecką na ziemiach polskich. Kilka wieków później do grupy obcokrajowców uczących się języka polskiego dołączyli również Rosjanie, Czesi, Żydzi i Litwini.
W XX wieku paleta narodowości poszerza się znacznie: pojawiają się także Anglicy, Hiszpanie, Rumuni, Ukraińcy, Białorusini, Kazachowie, Chińczycy, Japończycy, Koreańczycy, Łotysze, przedstawiciele różnych narodów Afryki i innych kontynentów. Zróżnicowanie narodowościowe nasila się więc wraz z upływem czasu.
Duże zainteresowanie nauczaniem języka obcego pojawiło się w XVIII wieku wraz z podróżami i odkryciami geograficznymi. W tym czasie pojawiły się różne metody nauczania w tym metodologia tradycyjna, która była stosowana do połowy XIX wieku. Jest to metoda oparta na gramatyce i tłumaczeniu tekstów z języka oryginalnego na język rodzimy. Nie było miejsca na ekspresję ustną.
Od 1870 roku pojawiła się metoda bezpośrednia, która była znacznie mniej sztywna. Nie ma tu miejsca na język rodzimy, który dotychczas był używany do tłumaczenia tekstów oraz słownictwa. Podczas lekcji używano języka docelowego. Zaczęto stosować metodę ustną, a gramatyki uczono się przez dedukcję.
W latach 20. i 60. XX wieku przeszliśmy na metodologię aktywną, w której łączy się metodologię tradycyjną z bezpośrednią: uczeń znajduje się w centrum nauki języka obcego, a język ojczysty znów jest dozwolony w klasie.
W latach 50. pojawiła się metoda strukturalno - globalno - audiowizualna (SGAV), oparta na trzech zasadach: komunikacji, dialogu i obrazu. Ograniczenia tej metody polegają na tym, że umożliwia ona znacznie szybsze porozumiewanie się z rodzimymi użytkownikami języka, ale nie pozwala zrozumieć ich rozmówców ani tego, co mówią w mediach.
W latach 70. XX wieku, wraz z przybyciem dorosłych migrantów, rozwinięto podejście komunikacyjne, które miało na celu zaspokojenie ich potrzeb.
Obecnie stosuje się metodę, która opiera się na pojęciu zadania. Priorytetem jest interakcja między uczniem a nauczycielem, ale także między uczniami w klasie.
Jakie są jej cele?
Cel zajęć z języka polskiego jako obcego jest zawsze taki sam: ułatwienie integracji uczniów w kraju goszczącym.
Uczniowie mogą być różni, a nauczyciele muszą dostosować się do ich profilu:
- uchodźcy polityczni
- studenci programu Erasmus,
- uczniów w wieku wczesnoszkolnym,
- dzieci w wieku szkolnym,
- nastolatkowie,
- dorośli itp.
Znajdź kurs języka polskiego dla obcokrajowców na Superprof.
Polskie zwroty, które powinieneś znać
Aby móc pracować w Polsce, najlepiej jest nauczyć się języka polskiego. W tym celu nie ma nic lepszej metody niż kursy z języka polskiego jako obcego, które rozpoczynają się od podstaw lub których celem jest doskonalenie Twojego poziomu językowego.
Język polski może wydawać się trudny dla osoby uczącej się języka obcego, zwłaszcza gdy jej język ojczysty nie ma nic wspólnego z językami słowiańskimi. W takich przypadkach potrzebna jest silna motywacja.
Oto kilka przydatnych wyrażeń w języku polskim, które ułatwią Ci rozpoczęcie nauki, przetłumaczonych na język angielski i francuski.
Dzień dobry / Bonjour / Hello,
Cześć / Salut / Hi,
Dobry wieczór / Bonsoir / Good evening,
Do widzenia / Au revoir / Good bye,
Do zobaczenia jutro / A demain / See you tomorrow,
Dziękuję / Merci / Thank you,
Nie ma za co / De rien / You’re welcome,
Przepraszam / Excusez-moi / I’m sorry,
Miło mi Cię poznać / Enchanté / Nice to meet you,
Jak się masz? / Comment allez-vous ? / How are you?,
Dobrze, dziękuję / Très bien, merci / I’m fine, thank you.
Mam na imię Pilar /Je m'appelle Pilar / My name is Pilar,
Jak masz na imię? / Comment vous appelez-vous ? / What’s your name?,
Jestem Francuzem / Je suis français / I’m French,
Miło mi Cię poznać / Enchanté de faire votre connaissance / Nice to meet you,
Mam 25 lat / J'ai 25 ans / I’m 25,
Zgubiłem się, czy możesz mi pomóc? / Je suis perdu(e), pourriez-vous m'aider ? / I’m lost, can you help me?,
Gdzie jest posterunek policji? / Où se trouve le poste de police?/ Where is the police station?,
Gdzie mogę kupić bilety? / Où est-ce que je pourrais acheter les billets? / Where can I buy the tickets?,
Gdzie jest najbliższa stacja kolejowa? / Où se trouve la gare (de train) la plus proche? / Where is the closest train station?,
Czy mógłbyś mi podać rozkłady jazdy autobusów? / Pourrais-je avoir les horaires du bus? / Can you give me a timetable for the buses?,
W którym kierunku powinienem pójść? / Dans quelle direction dois-je aller? / In which direction shall I go?,
Znajdź kurs dla siebie, wpisując np. „język polski dla obcokrajowców Warszawa” na Superprof.
Jak można podjąć się pracy w Polsce będąc obcokrajowcem?
Obywatele krajów członkowskich Unii Europejskiej
Będąc obywatelem jednego z 28 państw członkowskich Unii Europejskiej, Norwegii, Islandii, Szwajcarii czy Liechtenstein możesz swobodnie pracować w Polsce pod warunkiem posiadania ważnego paszportu lub dowodu osobistego, ponieważ ci obywatele mają takie same prawa jak Polacy.
Poza Unią Europejską proces ten jest bardziej złożony. Konieczne będzie uzyskanie pozwolenia na pracę od władz polskich (pozwolenie na pobyt).
Studenci zagraniczni chcący pracować w Polsce
Możesz również podjąć studia w Polsce i pracować, aby opłacić swój pobyt i zajęcia. W tym przypadku wystarczy być zarejestrowanym w oficjalnej instytucji edukacyjnej, jako że studenci zagraniczni uczący się na polskiej uczelni są zwolnieni z nakazu uzyskania jakiegokolwiek pozwolenia o pracę. To jednak może różnić się w zależności od okoliczności. To znaczy, obywatele krajów Unii Europejskiej mają pewne przywileje, ponieważ nie muszą ubiegać się o tymczasowe pozwolenie na pracę, podczas gdy obywatele krajów spoza UE muszą. Szczegółowe informacje znajdziesz na oficjalnej stronie rządu.
Oczywiście, jeśli pracujesz w Polsce, możesz jednocześnie uczyć się języka. Jednak przyjazd do Polski bez znajomości języka nie zapewni Ci łatwego dostępu do pracy.
Zakładanie własnej firmy w Polsce przez obcokrajowców
Jeśli chcesz założyć firmę w Polsce lub zostać wspólnikiem w jakiejś firmie, nie będziesz miał z tym większego problemu. Oczywiście obywatele UE mają więcej przywilejów i załatwianie potrzebnej dokumentacji jest łatwiejsze niż w przypadku osób pochodzących spoza Unii Europejskiej lub tym bardziej Europy.
Jeśli nie jesteś obywatelem UE, proces ten może być nieco bardziej skomplikowany. Możliwe, że będzie konieczne uzyskanie wizy na pobyt przedłużony i ubieganie się o specjalne uprawnienia do wykonywania zawodu.
Jakie są cechy charakterystyczne języka polskiego jako języka obcego?
Nauka polskiego w Polsce jest często bardziej atrakcyjna niż nauka w szkołach językowych w kraju pochodzenia ucznia. Dowiedz się jaki jest najelpszy sposób by nauczyć się polskiego jako języka obcego w Polsce.
Wybierz dobrze zorganizowany kurs języka polskiego jako obcego (indywidualny lub w grupie)
Nauczyciel polskiego jako języka obcego, zanim zacznie uczyć, musi przejść szkolenie uniwersyteckie, a zanim jeszcze zacznie prowadzić pierwszą klasę, musi mieć pewne informacje, by się do tego przygotować:
- czas trwania kursu
- poziom uczniów (początkujący, średniozaawansowani, zaawansowani);
- wiek uczniów;
- pochodzenie (jaki jest język ojczysty uczących się);
- cele;
- budżet;
- liczba uczniów.
Ogólnie rzecz biorąc, preferowane jest podejście komunikacyjne, ponieważ za pomocą różnorodnych ćwiczen więcej czasu poświęca się na wypowiedzi ustne już od pierwszej lekcji.
Kurs z języka polskiego jako obcego wchodzi w zakres Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego (CEFR) i musi zachować równowagę między pięcioma umiejętnościami, nad którymi należy pracować:
- rozumienie tekstu pisanego,
- rozumienie tekstu mówionego,
- wyrażenie pisemne,
- ciągłe wypowiedzi ustne,
- ekspresja ustna w interakcji.
Oczywiście, celem nauczyciela jest pomoc uczniom w osiągnięciu jak największych postępów poprzez ćwiczenia, ale także tworzenie spójności grupy, która zachęca uczniów do pracy.
Postępy w zajęciach języka polskiego jako obcego
Pierwszego dnia nauczyciel powinien ocenić poziom każdego ucznia, aby móc dostosować i przygotować swoje zajęcia do wyników: po pierwsze dlatego, że nie zna uczniów; po drugie, ponieważ uczniowie mogą pochodzić z różnych klas i poziomów; i wreszcie dlatego, że jest to dobry sposób, aby naprawdę poznać możliwości swoich uczniów.
Osiągnięcie widocznych postępów w nauce języka polskiego może trwać dłużej niż się spodziewasz, ale postępy te są indywidualne dlatego nauczyciel będzie monitorował każdego ucznia indywidualnie.
Należy również pamiętać, że postęp nie jest liniowy, ale że są wzloty i upadki. Zajęcia będą mniej lub bardziej łatwe, w zależności od uczniów i ich możliwości.
Zajęcia z języka polskiego jako języka obcego w Polsce różnią się od zajęć z języka polskiego w szkole językowej w swoim kraju gdzie podczas zajęć nacisk kładzie się na gramatykę, słownictwo, ortografię i krytyczne myślenie. Na zajęciach z języka polskiego dla obcokrajowców nacisk kładzie się jednak na naukę mówienia w danym języku. Lekcje i ćwiczenia będą miały na celu nauczenie się, jak radzić sobie w życiu codziennym, aby lepiej zintegrować się w Polsce.
Podsumowując...
- Nauczanie na zajęciach z języka polskiego jako obcego koncentruje się na nauce języka polskiego przez obcokrajowców zarówno w Polsce, jak i w innych miejscach na świecie.
- Na początek można uczyć się polskiego online, poznając kilka typowych wyrażeń, takich jak zwroty grzecznościowe.
- Praca w Polsce dla obcokrajowca różni się w zależności od tego, czy jest on obywatelem Unii Europejskiej czy nie. Należy indywidualnie przeanalizować każdy przypadek.
- Postępy w nauce języka polskiego, tak jak w przypadku każdego innego języka, zależą od motywacji każdego ucznia, ale także od jego umiejętności.
Zacznij naukę, wpisując np. „kurs języka polskiego dla obcokrajowców Wrocław” w wyszukiwarkę Superprof.
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
