Filolog hiszpański | Konwersacje B1-B2 i nauka od zera | Efektywna nauka dostosowana do potrzeb

Wywiad z nauczycielem Katarzyna 📝

• Czy mówisz płynnie w tym języku, ze względu na swoje pochodzenie lub na przykład dlatego, że ktoś zainspirował Cię do nauki?

  Moją największą inspiracją do nauki hiszpańskiego była ciekawość świata i marzenie o podróżach po Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej - nie wyobrażałam sobie poznawania tych miejsc bez znajomości języka. Pewien wpływ miały też dziecięce wspomnienia - jak wielu moich rówieśników oglądałam telenowelę Zbuntowany anioł, która rozbudziła we mnie fascynację hiszpańskojęzyczną kulturą.
  
  Hiszpańskiego zaczęłam uczyć się już jako dorosła, w wieku 19 lat - najpierw samodzielnie, a później na kursach i studiach z filologii hiszpańskiej oraz lingwistyki stosowanej, zarówno w Warszawie, jak i w Barcelonie. Od początku szukałam kontaktu z native speakerami: nawiązywałam przyjaźnie, uczestniczyłam w spotkaniach wymiany językowej, oglądałam filmy i seriale w oryginale. Zawsze starałam się otaczać językiem, aby brzmieć coraz bardziej naturalnie.
  
  W 2015 roku spełniłam marzenie o podróży do Peru, a kilka lat później - w 2019 roku - wybrałam się w podróż w jedną stronę po Ameryce Południowej. Spędziłam trzy lata w Argentynie, co pozwoliło mi naprawdę "zanurzyć się" w języku i poznać różne jego warianty. Dziś hiszpański jest też językiem mojej codzienności, bo posługuję się nim w domu - mój mąż pochodzi z Argentyny.

• Czy możesz przytoczyć żywą, historyczną lub fikcyjną postać, którą uważasz za symbolicznego przedstawiciela kultury tego języka?

  Może nie będzie to najbardziej oryginalna odpowiedź, ale taką postacią jest dla mnie Miguel de Cervantes - autor Don Quijote de la Mancha, najsłynniejszej powieści hiszpańskiej, która do dziś inspiruje pisarzy i artystów na całym świecie. Żył w wielu miejscach Hiszpanii i poza nią, a jego burzliwe losy - żołnierza, więźnia i pisarza - sprawiły, że w jego książkach znajdziemy zarówno humor, jak i głęboką refleksję o człowieku. Miałam okazję zwiedzać jego dom w Valladolid, a także Toledo - miasto pełne historii i literackich śladów Cervantesa, które bardzo polecam odwiedzić.

• Czy istnieje słowo, fraza lub powiedzenie, które szczególnie lubisz?

  ¡Poco a poco se va lejos! - "Małymi krokami daleko się zajdzie."

• Dlaczego mówienie w tym języku, ma dla Ciebie znaczenie?

  Mówienie po hiszpańsku daje mi poczucie, że mogę pokonywać bariery i zbliżać się do ludzi. Pozwala w pełni czerpać z podróży po Ameryce Południowej i Hiszpanii, a jednocześnie zwiększa moje poczucie bezpieczeństwa i możliwości w codziennym życiu. Od kilku lat nauczanie hiszpańskiego i pomaganie innym w osiąganiu ich językowych celów stało się dla mnie głównym źródłem osobistej satysfakcji - to moja codzienna, bardzo przyjemna i inspirująca praca.

• Jaka jest główna trudność w nauce tego języka, i co może pomóc w procesie uczenia się?

  Główną trudnością w nauce chyba każdego języka jest utrzymanie regularności. W procesie uczenia się ogromnie pomaga codzienna ekspozycja na język - na przykład oglądanie ulubionych seriali, czytanie artykułów na interesujące nas tematy, słuchanie muzyki czy podcastów. Ważne jest też wyznaczanie sobie małych, osiągalnych celów i robienie postępów krok po kroku, bo to pozwala utrzymać motywację i systematyczność. Oczywiście uczenie się pod okiem doświadczonego nauczyciela, który rozwieje wątpliwości, pokieruje i będzie poprawiał nasze błędy pozwoli zaoszczędzić mnóstwo czasu.

• Może jakaś anegdota/ciekawostka związana z tym językiem?

  Pamiętam, że gdy zaczynałam naukę hiszpańskiego, byłam bardzo dociekliwa i miałam mnóstwo pytań - na przykład: jaka jest różnica między słowami echar, tirar, lanzar i arrojar, skoro wszystkie mogą oznaczać "rzucić" albo między sano i saludable, które oznaczają "zdrowy"? Przygotowywałam sobie wręcz długie listy wątpliwości i zadawałam je później native speakerom - ku mojemu zaskoczeniu, nie wszyscy potrafili mi na nie odpowiedzieć! To pokazuje, że język nie jest zestawem sztywnych reguł, lecz żywym narzędziem komunikacji, w którym wiele zależy od kontekstu i zwyczajów danego kraju czy regionu. Dziś tę anegdotę lubię opowiadać uczniom, żeby pokazać im, że czasami nawet native nie ma jednej "idealnej" odpowiedzi - i to jest właśnie piękno nauki języka.

• W jaki sposób podróże pomogły Ci ulepszyć umiejętności językowe?

  Podróże zdecydowanie pomogły mi zaobserwować, jakie są różnice między hiszpańskim z różnych krajów. Dzięki Erasmusowi w Hiszpanii miałam kontakt z native speakerami - nie tylko Hiszpanami, ale też Meksykanami, Kolumbijczykami czy Peruwiańczykami - i zaczęłam zauważać różnice w akcencie i słownictwie. Poznałam też wiele wyrażeń kolokwialnych. Jednak dopiero podróżując po Argentynie i mieszkając tam, dowiedziałam się np., że papryka tam to nie pimiento, a morrón, awokado to nie aguacate, lecz palta, a wyrażenie guay używane w Hiszpanii, oznaczające "super, fajny", w Argentynie brzmi np. copado. To doświadczenie uświadomiło mi, jak ważne jest poznawanie języka w kontekście codziennego życia i kontaktu z ludźmi, bo pozwala nam to odkrywać najciekawsze niuanse i subtelności języka, których nie znajdzie się w podręcznikach.

• Co sprawia, że jesteś Super Nauczycielem Językowym?

  Moje unikalne doświadczenie - jestem jednocześnie filologiem hiszpańskim i praktykiem, który spędził kilka lat w Hiszpanii i Ameryce Południowej - pozwala mi pokazywać język od strony zarówno teoretycznej, jak i praktycznej. Moje podejście do uczniów opiera się na dzieleniu się pasją do języka i kultury hiszpańskojęzycznej, na indywidualnym dopasowaniu materiałów do zainteresowań ucznia oraz tworzeniu przyjaznej atmosfery, w której każdy czuje się zmotywowany do mówienia i eksperymentowania z językiem. Staram się także pokazywać, że nauka języka to nie tylko reguły gramatyczne, ale przede wszystkim możliwość komunikacji, odkrywania świata i budowania relacji z ludźmi z różnych kultur. Dzięki temu moi uczniowie nie tylko uczą się efektywnie, ale też czerpią radość z samego procesu nauki.