Spis treści
Haydn, Schubert, Berlioz, Menuhin, Schumann, Glissando, lista wybitnych skrzypków jest długa.
Dawniej nauka gry na skrzypcach online była niemożliwa i niewiele osób mogło nauczyć się grać na skrzypcach. Ci artyści z pewnością pomogli przybliżyć innym osobom tę muzykę. Od momentu powstania w XVI wieku do wersji elektrycznej dostępnej obecnie, skrzypce mają bardzo ciekawą historię.
Niezależnie od tego, czy jest to muzyka barokowa czy klasyczna, skrzypce akustyczne czy elektryczne, rodzina instrumentów smyczkowych drastycznie zmieniła się z biegiem czasu.
Pochodzące ze świata arabskiego skrzypce zasłynęły dzięki włoskim lutnikom w okresie renesansu; potem zostały zmienione ponownie w XIX wieku na wersję elektryczną.
Od muzyki klasycznej po muzykę współczesną, w tym artykule zajmiemy się historią skrzypiec, instrumentami muzycznymi, najwybitniejszymi muzykami, i o tym, o czym powinien wiedzieć każdy miłośnik muzyki i początkujący wirtuoz.
Początki skrzypiec
Narodziny skrzypiec wciąż są owiane tajemnicą. Jest coś, co powinieneś wiedzieć przed rozpoczęciem nauki gry na skrzypcach.
Instrumenty strunowe lub coś przypominającego łuk skrzypiec pojawiły się dopiero w X wieku. Wcześniej tego rodzaju instrumenty muzyczne, takie jak lira, były grane przez szarpanie strun. Instrumenty smyczkowe pojawiły się później w Imperium Chińskim, Bizancjum i na terytoriach arabsko-muzułmańskich.
Te instrumenty były grane przy pomocy łuku wykonanego z włosia końskiego. Rebab jest często uważany za jednego z najstarszych przodków skrzypiec. Był to pierwszy instrument smyczkowy w świecie arabsko-muzułmańskim, który dotarł do Europy przez Hiszpanię. W późniejszych czasach nazywał się „Vihuela” w języku hiszpańskim i „Viola” w języku włoskim.
Potem pojawiły się nowe instrumenty: viola da gamba i viola da braccio, które były używane przed powstaniem skrzypiec. Wiola było zmodyfikowanym chordofonem, którego wykonawca używał smyczka do wibracji strun i tworzenia dźwięku. Liry, podobne do wczesnych skrzypiec, były grane lewą ręką.
Pierwsza wzmianka o skrzypcach pojawiła się w 1520 roku. Włoski termin „violino” oznacza małe skrzypce. Często widzimy to we włoskich arkuszach specyfikacji instrumentów, które były innego rozmiaru niż dziś. Instrumenty te zostały zbudowane w Brescii, Wenecji, Antwerpii i Brukseli.
Ostateczna wersja instrumentu została wykonana przez warsztat lutniczy Andrei Amati w Cremonie. Wygląd i brzmienie instrumentu nie zmieniły się przez kolejny wiek. Minęło trochę czasu, zanim pojawiła się muzyka koncertowa grana na skrzypcach i stały się one częścią wielu utworów orkiestry, kwartetu, symfonii i zespołów.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o historii skrzypiec, kliknij tutaj. Alternatywnie wyszukaj np. „nauka gry na skrzypcach Poznań” na Superprof, aby znaleźć nauczyciela w okolicy.
Powstanie skrzypiec we Włoszech
Pierwsze prawdziwe skrzypce pochodzą z 1564 roku. Katarzyna de Medici zamówiła je dla swojego syna Karola IX, króla Francji. Następnie instrument stał się częścią dworu królewskiego, na którym pozostał do tej pory. Dzięki temu warsztaty Amati stały się sławne. Ich dzieci i wnuki kontynuowały rodzinny interes i były lutnikami.
Jakość skrzypiec wykonanych w mieście pomogła uczynić Cremonę domem skrzypiec. W rzeczywistości w Cremonie odbywały się warsztaty słynnej rodziny Guarneri (najbardziej znana Andrea, Giovanni, Giuseppe, Pietro i Bartolomeo). Następnie Włochy stały się domem dla wielu lutników i nadal są dla skrzypiec.
Początkujący lutnicy wciąż tam podróżują, aby poznać techniki stosowane przez włoskie warsztaty od stuleci. Te ręcznie robione skrzypce są, jak można się było spodziewać, najwyższej jakości.
Luter wybiera swoje drewno (często świerk, heban, klon, bukszpan, wierzbę i palisander) w zależności od jego tonacji, a następnie rzeźbi je przy użyciu tradycyjnych narzędzi, tak jak pierwsi lutnicy przy skrzypcach w XVI wieku.
W tym czasie król Francji Henryk był jednym z pierwszych, którzy wprowadzili program nauki gry na skrzypcach, zawód uznany przez króla. Szkolenie trwało 6 lat i zostało przeprowadzone przez mistrza gildii.
Przed tym szkoleniem muzycy musieli sami zbudować własny instrument.
Historia skrzypiec: najlepsi kompozytorzy XVII wieku
Minęło całe stulecie po królewskim rozkazie, by Antonio Stradivari zmienił wygląd skrzypiec.
Metody produkcji są nadal tajemnicą. Z ponad tysiąca instrumentów wykonanych przez Włochów nadal jest ich około 650 w dobrym stanie ze względu na wysoki poziom kunsztu. Skrzypce Stradivarius pozostają prawdziwą legendą w świecie muzyki. W rzeczywistości są one uważane za najlepiej brzmiące instrumenty wszechczasów.
W XVII wieku skrzypce stały się niezbędnym instrumentem w wielu orkiestrach, ponieważ kompozytorzy tacy jak Monteverdi i Lully używali ich w swoich kompozycjach. Monteverdi sam był skrzypkiem i jako pierwszy użył skrzypiec w swoich kompozycjach. Muzyk regularnie współpracował z dziećmi Andrei Amati, Antonio i Girolamo, a także jego wnukiem Nicolo. Pierwsi dwaj byli lutnikami Henryka IV w francuskiej orkiestrze.
Sonata uczyniła skrzypce istotną częścią kompozycji w XVII wieku. Lully został królewskim skrzypkiem.
Kompozytor nie tylko stworzył muzyczne wersje dzieła Molière'a dla Ludwika XIV, ale także entuzjastycznie je wykonał, w tym zwłaszcza George'a Dandina lub Le Malade Imaginaire.
Obaj artyści w zasadzie wymyślili nowy gatunek.
W tym czasie skrzypce stały się niezbędnym instrumentem kompozycji muzycznej, które ewoluowały w następnym stuleciu.
Skrzypce w XVIII wieku
Techniki skrzypcowe rozwijały się również w XVIII wieku. Muzycy tacy jak Vivaldi, Locatelli i Tartini wciąż byli wybitnie znani. W tym czasie Mozart napisał wiele sonat.
W tym okresie skrzypce były już częścią orkiestr. Wielu ważnych dyrygentów było skrzypkami. Paryż stało się miejscem spotkań największych skrzypków w Europie. Mozart spędzał tam dużo czasu komponując nowe utwory.
Vivaldi skomponował także słynne utwory skrzypcowe w stolicy Francji. Jego najsłynniejsze kompozycje, Le Quattro Stagioni, skomponowane w 1723 r., reprezentują każdą z pór roku. Te melodie są jednymi z najbardziej znanych utworów muzyki klasycznej na świecie.
Skrzypce stały się jednym z najważniejszych instrumentów w XVIII wieku. W ciągu tego wieku zmienił się kształt i metody produkcji skrzypiec. W rzeczywistości zwiększone użycie instrumentu doprowadziło do tego, że coraz więcej kompozytorów i muzyków szukało lepszych skrzypiec. Aby zaspokoić ich rosnące potrzeby, lutnicy wydłużyli szyję, pasek basu i średnicę słupka dźwiękowego.
Tak więc ówcześni lutnicy zmodyfikowali projekty skrzypiec Amati i Stradivariusa. Od tego czasu skrzypce pozostają względnie niezmienione.
Współczesna historia skrzypiec
Podczas gdy współczesna muzyka nie korzysta ze starszych instrumentów, takich jak skrzypce, wciąż są one instrumentem, którego ludzie obecnie uczą się grać.
Koszt i lata praktyki sprawiły, że wielu ambitnych muzyków zrezygnowało z dalszej nauki.
Wszyscy jednak słyszeliśmy, że Canon grał miliony razy. Dzięki okładkowym wersjom utworu na YouTube znów stał się popularny. Znajdują się również covery tego utworu zagrane na skrzypcach elektrycznych.
Co więcej, sposoby zakupu instrumentów również się zmieniły. Zamiast dzwonić do lutnika, aby zbudował ci skrzypce, możesz teraz kupić skrzypce akustyczne lub elektryczne za rozsądną cenę w sklepach internetowych.
Z estetycznego punktu widzenia skrzypce tak naprawdę się nie zmieniły od końca XVIII wieku. Narodziny skrzypiec elektrycznych to pierwsza poważna zmiana od dłuższego czasu.
Instrument, który kiedyś był używany na dworze królewskim, może być teraz używany w muzyce rockowej, popowej lub ludowej. Skrzypce elektryczne mają różnorodne kształty, niektóre bardziej ekstrawaganckie niż inne, ponieważ nie trzeba ich rzeźbić i można zrezygnować z tradycyjnych technik produkcji. Niektórzy pozbywają się głowicy akustycznej i drewna powszechnie używanego do produkcji skrzypiec przez co skrzypce wyglądają zupełnie inaczej niż starsze wersje.
Czy jest lepszy sposób na sprawienie, by skrzypce były znów atrakcyjne?
Istnieją znane nowoczesne grupy korzystające ze skrzypiec. W rzeczywistości niektóre z tych grup łączą tradycyjną edukację muzyczną (często z renomowanych konserwatoriów) z nowoczesną wrażliwością, grając na instrumentach takich jak wiolonczela lub skrzypce.
Platforma, która łączy prywatnych nauczycieli i uczniów
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
