Mimo, że język niemiecki posiada wiele cech, które utrudniają jego naukę, znajdzie się kilka miłych rzeczy do powiedzenia na jego temat.
Zapis rzeczowników z wielkiej litery pomaga szybciej rozszyfrować zawartość tekstu w języku niemieckim. Pisownia słowa zgodna z jego brzmieniem jest kolejnym udogodnieniem, którego nie spotkamy w języku takim jak a przykład angielski. W języku niemieckim występuje również o wiele mnie słów wieloznacznych, w porównaniu do języka polskiego. W naszej mowie ojczystej bardzo często potrzebujemy kontekstu, żeby zrozumieć znaczenie słowa. Taki zamek na przykład... Bez umiejscowieniu wyrazu w konkretnym zdaniu nie dowiemy się, czy chodzi o średniowieczny budynek, mechanizm zamykający do drzwi czy o suwak w bluzie.
Konkursy ortograficzne nie są zbyt popularne w Niemczech, ponieważ niemiecka pisownia jest stosunkowo prosta. Oto kilka wskazówek dotyczących pisowni niemieckiej; sprawdź również nasz post na temat wymowy niemieckiej.
W 1996 r. uchwalono ustawę, która weszła w życie w 1998 r. reformująca ortografię niemiecką.
Kwestia była często poruszana dużo wcześniej, w celu ujednolicenia niespójności w pisowni niemieckiej i pozostaje wciąż bardzo kontrowersyjna.
Dodatkowe ustawy zostały uchwalone w 2004 roku, a ostatni aneks pochodzi z 2017 roku, wprowadzenie dużej litery „ß”.
Wszelkie nowsze podręczniki i listy słownictwa niemieckiego będą używać współczesnej pisowni i gramatyki, ale czasami możesz napotkać pewne starsze teksty, które nadal używają starej pisowni - najważniejsze są zmiany w użyciu „ß” i wyłączenie „ph” dla dźwięku „f”.
Co piszemy z wielkiej litery w języku niemieckim
Jest to bardzo mylące dla osób, które próbują uczyć się płynnie niemieckiego po raz pierwszy. Nie tylko słowa na początku zdania powinny być pisane wielką literą, ale także każdy niemiecki rzeczownik. Dla początkujących w języku niemieckim jest to bardzo praktyczne, ponieważ ułatwia rozpoznawanie rzeczowników, chociaż czasami jest trochę trudno oddzielić je od nazw własnych. Brytyjski pisarz Mark zauważył coś ciekawego podczas niemieckiego przekładu.
„Pewnego dnia przetłumaczyłem fragment, który mówił, że „rozwścieczona tygrysica wyrwała się i doszczętnie zjadła nieszczęsny las jodłowy” (Tannenwald). Głowiąc się, jak rozwiązać tę nieszczęsną zagadkę, dowiedziałem się, że Tannenwald w tym przypadku to nazwisko mężczyzny”.
Oznacza to jednak, że w tytułach należy pisać wielką literą rzeczowniki i pierwsze słowo tytułu („Die unendliche Geschichte”, w przeciwieństwie do polskiego tytułu, „Niekończąca się opowieść”). Dzięki temu tożsamość gramatyczna każdego słowa jest jasna.
Znajdź kurs niemieckiego Poznań na Superprof.
Podwójne i potrójne litery w niemieckich rzeczownikach złożonych
Dzięki nowej niemieckiej pisowni Schifffahrt zachowuje wszystkie trzy litery „f”.
Podczas budowania sławnych niemieckich słów złożonych, litera na końcu jednego słowa jest często taka sama jak na początku następnego.
Prowadzi to do podwójnych liter, takich jak słowa „Rauhhals” (ból gardła).
Niemiecki Eszett (ß)
Eszett często zdumiewa ludzi uczących się niemieckiego po raz pierwszy. Niemiecki Eszett pochodzi od s+z (Ess+Zett) (staromodne s pisano podobnie jak „f”).
Obie były tak często pisane razem, że zlewały się w jedna literę. Jeśli jednak musisz napisać słowo z Eszettem na nieniemieckiej klawiaturze, zapisz je jako podwójne „s” – „gross”, a nie „grosz”.
Kiedyś pisało się Eszett wielkimi literami, ale dopiero w roku 2017 wielkie litery Eszett zostały wprowadzone do niemieckiej pisowni.
Jednym z wielkich rzekomych osiągnięć nowej niemieckiej reformy ortografii z 1996 r. było ujednolicenie, kiedy należy pisać „ß”, a kiedy używać „ss”. Ściśle mówiąc, „ß” następuje po długich samogłoskach, a „ss” po krótkich , więc stres, z krótkim „e” w języku niemieckim należy napisać „Stress”.
Różnica między „Maße” (pomiary) i „Masse” (masa) to długość samogłoski i oczywiście ich znaczenie.
Należy jednak zauważyć, że istnieją pewne wyjątki – słowo określające ulicę powinno być teraz poprawnie pisane „Strasse”, mimo że „a” jest długie – a słowo to było pisane „Straße”. Zdezorientowani uczniowie języka niemieckiego podejrzewają, że ta zmiana została wprowadzona, aby ułatwić obcokrajowcom pisanie niemieckich adresów.
Naucz się niemieckich kolokwializmów i slangu, aby łatwiej zintegrować się z życiem w Niemczech i poznaj najlepsze sposoby na naukę niemieckiego, aby wzbogacić swój kurs językowy o interesujące i skuteczne metody.
Podwójne spółgłoski w nauce języka niemieckiego
Podobnie jak „ss”, podwojenie spółgłoski w języku niemieckim skraca poprzedzającą ją samogłoskę. Słowa „rennen” (biegać), „Donner”(grzmot), i „Masse” wszystkie mają krótkie samogłoski.
Pisząc po niemiecku, zawsze myśl o długości samogłosek. Po bardzo krótkich samogłoskach następują dwie spółgłoski - jeśli występuje tylko jedna spółgłoska, zostanie ona podwojona.
Jednak grupa spółgłoska + samogłoska wydłuża samogłoskę przed nią.
Kiedy „H” występuje za samogłoską?
Gdy następująca po niej spółgłoska jest ostatnią literą wyrazu, a samogłoska jest długa: „Mahl”, posiłek. Aby oddzielić go od „Mal”, czas, który ma krótkie „a”, dodaje się „h”.
Problem z tym polega na tym, że „h” pozostaje nawet wtedy, gdy słowo bazowe jest wydłużone – „Mahlzeit” – lub w przypadku czasowników utworzonych z rdzenia. Są też inne przypadki, w których pojawia się „h”, które nie są aż tak oczywiste, ale ta zasada jest dość uniwersalna:„Mahl”, „Kohl”, „Rohr”, „Stuhl”.
Czasami przyczyna pojawienia się „h” nie wydaje się oczywista, ponieważ po samogłosce i tak następuje grupa spółgłoska+samogłoska. Staraj się uważnie słuchać, a zauważysz, że samogłoski się wydłużyły, przez „h” wydają się być nieco dłuższe niż te wydłużone o spółgłoskę + grupę samogłosek.
Jak nauczyć się niemieckiego użycia „I” i „IE”
„Ie” jest dłuższe niż po prostu „i”. Niemcy na ogół nie wydłużają „i” literą „h”. Zamiast tego używają „ie” dla długiego „i”.
Pisownia dźwięku „SH” po niemiecku
Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego szkoła w języku angielskim ma na początku tę dziwną kombinację liter? Pochodzi z niemieckiego „Schule” i chociaż angielski podzielił kombinację „sch” na dwa dźwięki (s+k), w niemieckim „sch” jest tym samym dźwiękiem, co polskie „sz”.
Kiedy dźwięk „sh” nie jest pisany „sch” w języku niemieckim?
Gdy po „s” na początku słowa następuje litera „p” lub „t”, „s” wymawia się jak „sz”. Dlatego „Spiel” (gra), „stehlen” (kraść) i „Beispiel” (przykład) wszystkie są napisane prostym „s”.
Niemieckie „CH”
Jeden dźwięk „ch” można łatwo pomylić z „sch” dla niewprawnego ucha. Jest wypowiadany w przedniej części jamy ustnej i następuje po literach „i”, „e”, „ie”, „ö”, „ä”, „ü” lub spółgłosce. Jednak bądź ostrożny na końcu słów: -ig („Essig”, „lässig”, „richtig”) jest bardzo często wymawiane tak samo jak „-ich” („endlich”, „menschlich”).
Te z -ich na końcu są zazwyczaj przymiotnikami zbudowanymi na rzeczowniku. Słowa zakończone na -ig mogą być rzeczownikami („Essig”, ocet winny), przymiotniki („lässig”, codzienny) lub przysłówki bądź oba („richtig”, poprawny).
Drugie „ch” jest wypowiadane w gardle i następuje po samogłoskach „a” i „o”.
Zapis dźwięku „f” na kursach niemieckiego
Pułapka dla uczniów niemieckiego, którzy wcześniej uczyli się angielskiego, to słowa, w których zamiast dźwięku „f” występuje „ph” — głównie słowa z greckimi korzeniami, takie jak fotograf lub delfin. Kiedyś tą ortografią stosowano po niemiecku, ale od czasu reformy ortograficznej używacie „f”: „Fotograf”, „Delfin”. I nie zapominaj, że zarówno „f”, jak i „v” wymawia się jak polskie „f”!
Używanie „J” i „Y” w pisowni niemieckiej
Jedną z rzeczy, które często przeszkadzają początkującym uczącym się niemieckiego po raz pierwszy, jest użycie „j” w porównaniu z „y”.
To dość proste:
- Niemieckie „j” czytamy tak samo jak polskie (Jugend, Soja). W ten sam sposób wymawiamy dwugłoski „ei” i „ai” - „Ei” (jajko), „Meier” (nazwisko), „Seiende” (istniejąca rzecz), także nazwisko „Maier”.
- Litera „y” w języku niemieckim jest wymawiana jak litera „ü”. Występuje w obcych słowach, zwłaszcza pochodzenia greckiego. Słowa określające przedmioty takie jak geografia lub archeologia nie będzie pisane z -ia, ale z „-ie” na końcu: „Geographie”, „Archäologie”.
Dowiedz się, jak język niemiecki różni się w zależności od miejsca, od region do regionu. Dlaczego nie rozpocząć lekcji języka niemieckiego z korepetytorem. Język niemiecki korepetycje Warszawa czy Kraków, Superprof jest w każdym mieście.
Lubisz ten artykuł? Oceń nas!
Loading...
jak mogę się nauczyć niemieckiego
Z pomocą aplikacji do nauki języków, językowych platform internetowych, kursów językowych online i osobiście, oglądając filmy i słuchając muzyki po niemiecku. Wszystko zależy od preferowanych metod nauki języków obcych.