Korepetycje poezja

Czym jest poezja?

Poezja to literacka forma sztuki, która może być pisana, mówiona lub wykonywana. Koncentruje się na estetyce języka. Zazwyczaj jest skomponowany w wierszu i ma na celu wywołanie obrazu lub emocji. Poezja swobodnie korzysta z urządzeń literackich, takich jak aliteracja i metafora. Jest to muzyczność języka, oddanie abstrakcyjnych myśli, idei i emocji, oddanych za pomocą słów i dźwięków. To obrazy malowane słowami.

Jednak rola poezji i poetów nie kończy się na ubieraniu myśli w piękne słowa, otóż podczas trudnych i wyzywających czasów, to właśnie oni stali na czele społeczności, motywując Polaków do dalszej walki i nie poddawania się właśnie za pomocą poezji. Poezja odegrała, szczególnie ważną rolę w polskiej historii od XVIII do końca XX wieku. 

Rola poezji w Polsce

Tak jak wspomnieliśmy powyżej, poezja odegrała ogromną rolę w polskiej historii, a oto kilka powodów dlaczego. 

Od końca XVIII wieku istniały długie okresy, w których Polska nie istniała w formie politycznej jako w pełni niepodległe państwo na mapie Europy. Była raczej "wspólnotą wyobrażoną", podtrzymywaną przez wspólne idee i język. Idee te tworzyli przede wszystkim pisarze. To oni nadali językowi polskiemu moc wykuwania silnej tożsamości zbiorowej, zdolnej przetrwać najcięższe opresje.

Aby przekonać się o tym znaczeniu, nie musimy szukać dalej niż w polskim Krakowie. Na głównym placu dawnej królewskiej stolicy, w przestrzeni o największym znaczeniu symbolicznym, nie znajdziemy pomnika króla, męża stanu czy wojownika, ale pomnik romantycznego poety Adama Mickiewicza. 

W XIX wieku, kiedy ziemie polskie były podzielone między trzy wrogie imperia, poeci romantyczni stworzyli ideę cierpiącego, Chrystusowego narodu polskiego, który ma opatrznościową misję w historii Europy. Idee te zostały później zakwestionowane przez XIX-wiecznych prozaików, takich jak Bolesław Prus i Eliza Orzeszkowa, którzy wprowadzili bardziej trzeźwą, pragmatyczną perspektywę.

W tym samym czasie laureat Nagrody Nobla Henryk Sienkiewicz w serii powieści historycznych wymyślił nowe mity literackie. Były one osadzone we wcześniejszym okresie największej świetności i potęgi Rzeczypospolitej Obojga Narodów, która była jednym z największych państw XVI i XVII-wiecznej Europy.

Polska na krótko odzyskała niepodległość po I wojnie światowej. Rozkwitła kultura literacka. Awangardowi pisarze, tacy jak Bruno Schulz, Witold Gombrowicz czy Stanisław Ignacy Witkiewicz, wykorzystali nową licencję wolności do dekonstrukcji starych reguł twórczości literackiej i dominujących modeli polskiej tożsamości narodowej.

Potem przyszedł koszmar wojny. Schulz, polski Żyd, został zamordowany przez Niemców w Holokauście. Witkiewicz popełnił samobójstwo, gdy do Polski od wschodu wkroczyła Armia Czerwona Związku Radzieckiego. Pokolenie młodych poetów zginęło w Powstaniu Warszawskim, kiedy polski ruch oporu próbował wyzwolić Warszawę spod niemieckiej okupacji. Trauma podwójnej okupacji Polski przez dwie totalitarne potęgi - nazistowskie Niemcy i Związek Radziecki - będzie definiować polską literaturę przez następne dziesięciolecia.

Po 1945 roku Polska istniała formalnie jako niepodległe państwo. W rzeczywistości jednak jej komunistyczny rząd był podporządkowany Moskwie. Surowa cenzura i naciski polityczne zniekształcały twórczość literatów, zmuszając wielu z nich do publikowania za granicą lub w prasie podziemnej. W okresie powojennym rozpoczął się jednak nowy złoty wiek literatury polskiej, zwłaszcza wpływowej "polskiej szkoły poezji".

Czesław Miłosz, Tadeusz Różewicz, Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Adam Zagajewski i inni zdobywali sławę na całym świecie, wśród nich było dwóch laureatów Nagrody Nobla.

Nigdy wcześniej polskie innowacje nie miały tak wielkiego wpływu na pisarzy i praktyków poza granicami kraju. Po raz kolejny poeta był suwerenem. Tajne egzemplarze wierszy Herberta, Miłosza i innych podtrzymywały Polonię, mimo jarzma oficjalnego języka komunistycznego.

Jak nauczyć się poezji w Polsce?

Sztuka jest często postrzegana jako rozrywka i sposób spędzania wolnego czasu. Wynika to częściowo z faktu, że tworzenie i konsumowanie sztuki jest w istocie zabawą. Najlepsze opowiadania i wiersze płyną tak naturalnie, tak gładko, że prawie niemożliwe jest wyobrażenie sobie, że ktoś pracuje nad ich stworzeniem. 

Niektórzy mają tendencję do zakładania, że inni po prostu machają piórem i piękny wiersz wypływa. Istnieje też mit o tym, że artyści tworzą wszystko z czystego talentu, a nie ucząc się umiejętności niezbędnych w ich fachu.

Niewielu pisarzy potrafi usiąść i bez pośpiechu stworzyć doskonały wiersz. Poeci tworzą od czasu do czasu świetne dzieła nadające się do publikacji, jednak większość dobrych wierszy to połączenie naturalnego talentu i wyuczonych umiejętności. Nawet akt czytania poezji może skorzystać z odrobiny treningu.

Są tacy, którzy postrzegają poezję (i sztukę) jako coś, co powinno pochodzić jedynie z serca, i to jest w porządku. Ale jeśli chcesz stworzyć pracę, która będzie rezonować z czytelnikami, nauka narzędzi i technik poetyckich zwiększy Twoje szanse na sukces.

Dlatego my polecamy naukę poezji podczas korepetycji z nauczycielem, mentorem, który poprowadzi Cię w dobrym kierunku. Będziesz mógł uczyć się technik, które pozwolą Ci na tworzenie lepszych dzieł. A to wszystko w dni i o godzinie, która najbardziej Ci pasuje oraz za cenę, na którą możesz sobie pozwolić. 

Dostosowane do Twoich potrzeb zajęcia z nauczycielem z Superprof to świetna metoda na naukę poezji. Sprawdź naszą stronę online i umów się na pierwszą darmową lekcję. Aktualnie w Polsce dostępnych jest 137 nauczycieli od poezji, a ich cena za godzinę to średnio od 30 PLN do 60 PLN. Sprawdź naszą ofertę i zapisz się na zajęcia!